متن نوحه ترکی اشعار عابد تبریزی بخش اول

مجموعه کامل اشعار ترکی استاد عابد تبریزی ویژه محرم و صفر و ایام عزاداری ائمه اطهار علیهم السلام

-----------------------------

احوالات قتلگاه

 

توپراقلار اوسته قارداشینین گوردی حالینی

توکدی عذاره شدّتله اشکِ آلینی

 

اود دوتدی یاندی عصمتِ کبرای ذوالجلال

مِهره خطاب ، باشلادی بو نوعیلن مقال

 

ای گون نه سوز و تابیدی بو؟ یاندی قارداشیم

آرتیرما اِلتهابوی اودلاندی قارداشیم

 

خطّ شعاعون آرتوردی سوز ، قلبینه

شرم ایله ، کس حرارتیوی یاندی قارداشیم

 

تَحتِ ترابی ایلیه جاق مسندِ جلال

بیر آز زمان بو نشئه ده مهماندی قارداشیم

 

خوشدور اوزی ، ولی یانورام من بو حالینه

حالا" خیال ایتمه پریشاندی قارداشیم

 

جودی اولوب وجودوون امکانینه سبب

سندن نه رحم و شفقّته شایاندی قارداشیم

 

سن ، من ، فلک ، مَلک ، القصّه ماسوا

بیر بنده دور ، تمامینه سلطاندی قارداشیم

 

نافذدی امری انفس و آفاقه ، کونیده

نفسِ وجوده واجب الاِذعاندی قارداشیم

 

بیر مُلک فرض اولسا ، اگر جمله کاینات

بیر بیله مُلکه ، صاحبِ فرماندی قارداشیم

 

رحمان دییوب رحیمی شهید ایلین لره

هر حالینه مُعرّفِ رحماندی قارداشیم

 

جودی وجودِ عالمه اوّل اولوب سبب

اصلیّتِ تداومِ دوراندی قارداشیم

 

خلقت لباسی ، هیکلِ کونه گییندیریب

امّا اوزی بو حالیده عریاندی قارداشیم

 

یاندیرما قلبینی اورگیم یاندی بولموسن

دریای فیض اولا اولا ، عطشاندی قارداشیم

 

مستور قیل یوزون ، گوروسن مثلِ آفتاب

قانلی شفق ایچینده نمایاندی قارداشیم

 

سنده نه جلوه واردی که چرخِ هدایته

قانلی یوزیله نیّرِ تاباندی قارداشیم

 

سن بیر سُهیل فرض اولاسان جلوه ده اگر

تابنده لیقدا مِهرِ درخشاندی قارداشیم

 

بیر نجمِ تابناکیدی ، هر قانلی یاره سی

یر اوزره چرخِ انجمِ رخشاندی قارداشیم

 

بیر گلستان حساب اولا ، گر دشتِ کربلا

بو گلستانه لالهء نُعماندی قارداشیم

 

منظوری درکِ فیضِ لقای حبیب اولوب

هر ظلمی بو طریقیده خوش ساندی قارداشیم

 

معناده اولماقیله ، هامی ماسوا اولوب

جسمِ وجوده جوهرهء جاندی قارداشیم

 

پرگارِ نظمِ کون دوشوب انتظامدن

قطبِ مدارِ عالَمِ امکاندی قارداشیم

 

ایمانی یوخ گروه ، ایاقدان سالوبدیلار

بولموبله اصلِ معنی ایماندی قارداشیم

 

هر چند تشنه دور ولی خشکیده لعلیله

فیضِ بقایِ چشمهء حیواندی قارداشیم

 

قرآنه تیغِ کینه ویروب بو سپاه ، چون -

اصلُ الاُصولِ وجههء قرآندی قارداشیم

 

معناده تیغِ ظلم چکوبلر حق اوستونه

چون آیتِ جلالتِ یزداندی قارداشیم

 

بو دشتی باغِ خلدِ برین ایلیوبدور عجب دگل

نُزهت فزای روضهء رضواندی قارداشیم

 

لطفِ حقی بو قوم اوزوندن کسیبدی ، چون -

توقیعِ لطفِ حضرتِ سبحاندی قارداشیم

 

اشکیم کیمی باتوبدی قیزل قانه پیکری

گویا نظرده لعلِ بدخشاندی قارداشیم

 

محوِ تجلیّاتِ جمالِ حبیب اولوب

دورِ وفاده زادهء عمراندی قارداشیم

 

تفکیکِ حق و باطل ایدوب روزِ حشره تک

شرحِ ثبوتِ معنی فُرقاندی قارداشیم

 

بیجا دگل سوسوز کسیلوب باشی ظلمیله

عشق و وفا مِناسینه قرباندی قارداشیم

 

دیوانِ لطف و رحمتِ خلّاقِ اکبره

عنوانِ ذاتِ پاکیله عنواندی قارداشیم

 

سال پردهء شفق یوزوه ، یوخسا گورموسن؟

توپراقلار اوسته قانینه غلطاندی قارداشیم

 

شهبازِ اوجِ ذروهء اعلای عشقیدور

باخما یارالی خاکیله یکساندی قارداشیم

 

خوش خوش یاتیب رضائیله خاک و خون آرا

مدهوشِ جلوهء رخِ جاناندی قارداشیم

 

فرقِ فریقِ مُقبل و مَردوده ، حشرده

اظهارِ مِهر و قهرله میزاندی قارداشیم

 

پروانه وار مقامِ محبّتده ماسوا

بزمِ وجوده شمعِ شبستاندی قارداشیم

 

دنیاده قبله گاهِ مرادِ جهانیان

عقبا گونونده شافعِ عصیاندی قارداشیم

 

کفّاردن او قان کی توکوب بدرده آتام

بو دشتیده قتیلِ همان قاندی قارداشیم

 

قلبِ رسول و فاطمه نی ایتدی زخمدار

قلبیندن اول زمانیکه یارالاندی قارداشیم

 

دیو و دد ال آچوبلا ، نه پروا جلالینه

اورنگِ مُلکِ عشقه سلیماندی قارداشیم

 

سِرّ سجودِ فوجِ ملائک دی آدمه

وجهِ عُلوّ رتبهء انساندی قارداشیم

 

چوخلار سوارِ پهنهء عشق اولدولار ولی

بو عرصه گهده فارسِ میداندی قارداشیم

 

فصلِ بیانِ رحمت و احساندی عالَمه

رُکنِ بنای مذهب و ارکاندی قارداشیم

 

بزمِ لقا هواسی آلیب طاقتین دیمه

رنجورِ تیغ و نیزه و پیکاندی قارداشیم

 

ساعیر و طورده گورونن مین فروغیله

روح و کلیمه ، جلوهء یزداندی قارداشیم

 

چرخِ وفایه کوکبهء عشقِ پاکیله

خورشیدِ تابناک و فروزاندی قارداشیم

 

شورای اوّلیّه ده تصویبدن گیچوب

روزِ جزاده شافعِ عصیاندی قارداشیم

 

اولسا حسابی ، شیعه غم ایتمز حسابدن

اهلِ قصوره آیتِ غفراندی قارداشیم

 

(عابد) علاج دردینی ایلر عنایتا"

هر درمنده معطی درماندی قارداشیم.

 

مرحوم عابد خیابانی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: احوالات قتلگاه ,
زبان شعر و شاعر: نوحه ترکی , عابد

-------------------------------

زبانحال امیرالمومنین حضرت علی (علیه السلام) بعد از شهادت حضرت زهرا (سلام الله)

 

شعله زد در خرمن جان آه آتش زای من

کو زلال فیض لعلت؟ جان من! زهرای من!

 

هاله ی غم چتر گردان جمالت گشته است

کو خدائی جلوه ات؟ ای ماه مهر آرای من

 

نشکفد گر بر تکلّم غنچه ی خاموش تو

هر سخن افسرده گردد بر لب گویای من

 

نرگست گوئی بود مست شکر خواب سحر

ای نگاهت مایه ی نوشینی رویای من

 

بوی هجران می تراود از گل پژمرده ات

وایِ من!‌ از تلخی ایّام هجران، وای من!‌

 

نوبهارا جلوه ات چون شد، مگر باد خزان

برد بر یغما صفای این گل رعنای من

 

از نیایش شعله در جان ملائک می زدی

ذکر و تسبیحت چه شد ای همدم نجوای من

 

چشم بیدار تو را چون خفته بینم نیمروز؟

ای چراغ افروز بزم طاعت شبهای من

 

بشکند دستی که شد ویرانگر بنیان صبر

کرد چون فیروزه، رنگ لولو لالای من

 

ریخت اشکم، ریخت تا گردون به جامت زهر غم

سوخت جانت، سوخت تا کاشانه و ماوای من

 

از تو باشد رونق گنجینه ی تنزیل و وحی

ای به اکلیل کرامت گوهر والای من

 

حال امروز تو خون اندر دل من می کند

گر نگردد حال، وای از تلخی فردای من

 

قامت صبرم شکست از بار محنت زای درد

تا نشان سنگ کین شد گوهر یکتای من

 

شکرُ لِلَّه جز به درگاه نبی و آل او

پیش کس عابد نشد خم قدّ استغنای من

 

 مرحوم عابد تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت فاطمه زهرا (س) زبانحال ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , عابد

-------------------------------

احوالات اربعین

 

شاماتی تیره شام ایلدیم ، دود آهیله

پوزدوم یزید شوکتنی فَرّ و جاهیله

 

بِیتُ الصَّنَم ده نغمهء توحید باشلادیم

موجه فضای شام گلیب ، یا اِلاهیله

 

حکم حجابی ایلدی تَنفیذ عترتون

مستور ایدوبله مَه یوزی ، زلف سیاهیله

 

نیلی و ارغوان اولالی جسملَر دولوب

دین گلستانی هم گلله هم گیاهیله

 

بیزده غرورِفیضِ شهادت عیان ، ولی

هند اوغلی قیدِ نفسده ، حال تباهیله

 

چوخ سعی ایدردی گیزلده واضح شکستینی

تجدیدِ اشتباه ایلیوب اشتباهیله

 

قرآن اوخوردی ، دینه تظاهر ایده ، ولی

رسوا اوزون ایدردی دلیل و گواهله

 

قرآن اوخوردی لیک اوزی مست و خرابیدی

تاریخی روسیاه ایلدی بو گناهله

 

تطبیق ایدردی جهلیله آیات مُنزَلی

بیدادیله حُصوله یتن بیر رفاهله

 

باللهی ایتدی قلبیمی مجروح ، خیزران

رخساروی گورنده او خونین شَفاهله

 

سالدیم ایله تزلزله ارکان دولتین

گویا که تند باد اولوب توش ، کاهله

 

سیندیردی منطقیم ، او دنی اولدی لاجَرَم

مغلوب ، قاره معجره زرین کلاهله

 

زندان غم عجب دگی سجاده ، یوسفون

وار نسبتی هر آئنه ظلمات چاهله

 

خوشدور حدیث عشق و محبت بیان ایدم

تا تاپمیا کدر اورگون دودِ آهله

 

بیر اربعین ریاضت هجرانه دوزموشم

مانوس اولوب یانان اورگیم خانقاهله

 

درد دل ایتمیشم گجه گوندوز حسینِ من

گه قُرص آفتابله گه نور ماهیله

 

گه کربلا دیارینه مُلک دَمِشقدن

گوندرمیشم سلام ، نسیم پِگاهیله

 

 

گه قتلگاهی بُعدِ مَسافتله گورموشم

سیر ایتمیشم جمالوی طیّ نگاهیله

 

دل مُلکی عشقیله اولی تسخیر اولا بلی

نه زور و قدرتیله نه فوج سپاهیله

 

(عابد) حسین دامنینی ایلمه رها

کسمه علاقه خسروِ عالَم پناهیله

 

آختار امید ساحلی ، غرقاب فتنه ده

فُلک نجاتیله نه تلاش و شناهیله

 

قورتولدی عمر ، خواب جهالتدن آچ گوزون

جبران ایله او غفلتی بو اِنتباهیله

 

ایله علاج دردیوه تا واردی فرصتون

شور ولایتیله ، دلِ عذرخواهیله.

 

مرحوم عابد

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: احوالات اربعین ,
زبان شعر و شاعر: نوحه ترکی , عابد

-------------------------------

احوالات اربعین

 

پایانه ویردی چرخ دون دور بلانی قارداشیم

گلدی دیار شامدن غم کاروانی قارداشیم

 

ای هفت اقلیم غمین فرمانروای مطلقی

ای شهر بند عشقده نصب ایلین غم بیرقی

ای حق و حقانیتین ملزوم ما لایفرقی

ای ذات بیچون آیت ذات البیانی قارداشیم

 

پوزقون قطاریم ایلدی رجعت ره شاماتدن

مینلر حکایت دلده وار دروازه ساعاتدن

بیر شمه تشریح ایلسم اول غملی کیفیاتدن

قبرینده گریان ایلرم خیرالورانی قارداشیم

 

سیر اسارا ایتماقا چیخمشدی فوج شامیان

رسم سروریله هامی دلده لرده شوق بیکران

محمل لر ایچره عترتون پوزقون پریشان باغریقان

بو وضع رسوا ایلدی اسلامیانی قارداشیم

 

اللرده آلات طرب ، بدنام لر بی ننگ لر

الحان بی قانونله گلمیشدی شوره چنگ لر

شامی لره جانبخشدی بو دلگداز آهنگ لر

اودلاردی اما بیزلری بو خوش اغانی قارداشیم

 

باشلار جدالرده هامی همچون نجوم باهره

اطرافین آلمشدی عدو هر نقطه ده چون دایره

بو حالی سیر ایتدوقجا گوز ، آرتاردی دلده نایره

بنیان صبری سیل غم ایلردی فانی قارداشیم

 

برج حیا اولدوزلاری گردشده مثل ماهتاب

رخسار رخشان حائلی ، زلف سیه گون چون سحاب

دریای غم طوفان ایدوب از بس توکولدی اشگناب

افسوس ویران ایتمدی بو خاکدانی قارداشیم

 

پایانه یتدی صبریمز گچدی جفا اندازه دن

منشور امکان آز قالوب اوراق اولا شیرازه دن

بیر نچه ساعت قافله رد اولمادی دروازه دن

لنگ ایتدی خلقین کثرتی بو کاروانی قارداشیم

 

گر نکته نکته شرح ایدم اوضاع باب ساعتی

بو چولده برپا ایلرم غوغای روز ساعتی

هرگز دیمم نه ظلم لر گوردوم او نچه ساعتی

وار بو قدر یوخ بیر گورن ایله جفانی قارداشیم

 

مین لر مراحل طی اولوب ، هر مرحله مین مرحله

تا گوشه ویرانه ده اهلون یتوب سرمنزله

یاتدی صدای کاروان تاپدی سکونت قافله

ویران نشین ایتدی فلک ، آل عبانی قارداشیم

 

بیر عده عاشق کامنه بیر دور ، دور ایتدی جهان

گردون گردان سیرینه تغییر ویردی ناگهان

ایام وصلت طی اولوب دوندی ورق گیچدی زمان

تقدیر ظاهر ایلردی نقش نهانی قارداشیم

 

عشقی ریاضت کش لره اولدی خرابه خانقاه

بزم صفا صوفی لره ورد ایتدی ذکر یا الاه

گردون خرابات اهلنه ویردی بیوک بیر عزه و جاه

بو خانقاهه پیر ایدوب زین العبانی قارداشیم

 

خورشید رولر باتدیلار ویرانه ده خورشیدله

اوز قویدولار توپراقلارا فرش غمه تقلیدله

پا بسته حرمان تارنه دل گرم لر امیدیله

آهیله روشن ایتدیلر ویران سرانی قارداشیم

 

دور ایتدی بو منوالیله بیر آز زمان چرخ نگون

تا اشتیاق وصلتون اولدی اورک لرده فزون

دیداره اولدی بیر قیزون آخر دلیل و رهنمون

یاندیردی سوز آهله قلب جهانی قارداشیم

 

چوخ وحشتیله بیر گجه گوز آچدی خواب نازدن

معلومیدی محروم اولوب فیض بیان رازدن

دولدوردی ویران خانه نی شوریله سوز و سازدن

درده گتوردی شیونی کون و مکانی قارداشیم

 

گلدی فغانه سویلدی سلطان مظلومان هانی؟

سر حلقه اهل وفا ، شاهنشه دوران هانی؟

آلمیشدی آغوشه منی اول شاه انس و جان هانی؟

سیلاب تک آخدی یوزه اشگ روانی قارداشیم

 

سنده رضایت ویرمدون قلبی سینوب رنجور اولا

فیض حضوروندن شها هر دردینه ایتدون دوا

نور جمالون ایلدی ویرانه نی دارالصفا

چکدون نوایه شوقدن هر بینوانی قارداشیم

 

گوردون اوزون نه شوقیله قویدی سنیله یوز یوزه

بیر ایله نادر منظره گورسنمیوبدور بیر گوزه

سر پنجه قهار غم ایستردی جان تارین اوزه

وصلون هواسی جسمده ساخلاردی جانی قارداشیم

 

آخرده یارادن دوشوب سلب ایتدی غصه طاقتین

قربان راه عشق اولوب کسدی جهاندان الفتین

قویدی دل رنجوریمه داغ شرار فرقتین

درده گتیردی محنتی کروبیانی قارداشیم

 

دوشدی نوا و شوردن اول بلبل شیرین سخن

لب باغلادی گفتاردن چون طوطی شکرشکن

گیتدی آپاردی قلبده عالمجه اندوه و محن

تز یتدی باغ عمرینین فصل خزانی قارداشیم

 

دوزدی وفا گوهرلرین یثربده بیر تاره فلک

دشت بلاده ایلدی بو رشته نی پاره فلک

سپدی تمامین شوقیله خاک ره یاره فلک

اجرای باجا ایلدی حکم قضانی قارداشیم

 

هر دانه سی بیر سمتده مخزون اولوب تاپدی قرار

بعضی ره شاماتده ایتدی مکانت اختیار

ویرانه ده پنهان ایدوب بیر دانه سینده روزگار

داغ دل خلد ایلسون تا اول مکانی قارداشیم

 

شامات ، شامین پرتوی تا وار جهان پر نور ایدر

ظلمت سرای محنتی حسرت فزای طور ایدر

باطل گوزون ، حق جلوه سی بی نور بلکه کور ایدر

راه رشاده سوق ایدر اهل ولانی قارداشیم

 

تا وار عوالمدن نشان حق پرتوی تابنده دور

سر بقاسی عشقدور بیجا دیمم پاینده دور

اطفائینه اقدام ایدن رسوای دور شرمنده دور

تصریحیله تضمین ایدوب حق بو بقانی قارداشیم

 

(سوره مبارکه توبه آیه 32)

 

هر گون قویار مهر فلک یوز دامن تمکینینه

مه فوج انجم له گلر مونس دل غمگینینه

عمال امکان سعی ایدر آرامش و تسکینینه

سیلسونله قلبندن مگر گرد عنانی قارداشیم

 

تا سایه سالسون قبرینه ، سر گشته دور ایلر فلک

تا خوابی نوش اولسون تاپار حال سکون مهد سمک

شمع مزارینده اولار پروانه اصناف ملک

سرگرم ایدر هر تک تکی اول مبتلانی قارداشیم

 

بوی بهاریله گلر هر گه نسیم خوش سحر

شامین گل و نسرینین عطرین فضاده نشر ایدر

بو نکهت جانبخشیله ویرانیه ایتسه گذر

باشلار مزار ایچره قیزون داد و فغانی قارداشیم

 

همراه پیک صبحدم ، انفاس جان پرور گلر

اسدیقجا باد مشگبو عطر عبیر تر گلر

گویا مشامه نکهت زلف علی اکبر گلر

یاد ایلدوقجا داد ایدر اول مه لقانی قارداشیم

 

(عابد) کیمی هر کیم آچوب ذکر مصائبده زبان

منظوری خدمتدور سنه ، شاعر اولا یا نوحه خوان

یول تاپسا بو انشالره سهو زبان ، نقص بیان

معذور دوت هم شاعری ، هم نوحه خوانی قارداشیم.

 

مرحوم عابد تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: احوالات اربعین ,
زبان شعر و شاعر: نوحه ترکی , عابد

-------------------------------

در احوالات حضرت زهرا (س)

 

او میان ظلمت و تابندگی

در شروع و ختم مرگ و زندگی

 

نغمه ای بنواخت گوشش ناگهان

کرد ره، این نغمه تا اعماق جان

 

ای غمت نوشینی رویای من

جان من، آرام من، زهرای من

 

ای غمت نوشینی رویای من

جان من، آرام من، زهرای من

 

همچو حال من چرا آشفته ای؟

بخت بیدار من آیا خفته ای؟

 

حال تو حالم دگرگون می کند

دیدنت اشگ ترم خون می کند

 

چشم نرگس بسته، پیش آفتاب

دل همه آتش از این حال عجاب

 

گرد غم در برگ گل بنشسته است

پرنیان اشگ چشمم بسته است

 

از ورای پرده بینم روی تو

از در و دیوار جویم بوی تو

 

خیز ای سرو گلستان دلم

با خرام خود، بیارا محفلم

 

خیز ای محراب تو هفت آسمان

آید از گلدسته ها بانگ اذان

 

ای مصلایت فلک را سجده گاه

سجده گاهت قبله خورشید و ماه

 

کو صفای حسن بزم آرای تو؟

کو بیان گرم و جان افزای تو؟

 

چون شد از گفتار لب بستی فرو؟

جان من! دردت چه می باشد بگو

 

جان تو تنهای تنها مانده ام

بی تو در طغیان غمها مانده ام

 

خیز و بنگر غربت و تنهاییم

محنت بی یار و بی یاراییم

 

ای چراغ جان ز رویت منجلی

دیده بگشا لحظه ای جان علی

 

نفخه باد بهاری تا وزید

در عروق گل روان نو دمید

 

دل ز فیض روح نو، آکنده شد

از دم جان بخش عیسی زنده شد

 

روح سیال وفا در جان دوید

خسته تن از فیض آن روح، آرمید

 

آیت تکلیم موسی از کلام

داد آن رنجور را روح قوام

 

گوش جان تا یافت آوای علی

شد ز شوق، آئینه دل منجلی

 

نغمه ترحیب حور از یاد شد

دل ز سودای جنان آزاد شد

 

منعطف شد از جنان سوی جهان

تا ببیند دیده، روی دلستان

 

خلد، آری واهلد اهل یقین

تا ببیند جلوه خلد آفرین

 

هست تا فیض لقای آشنا

چشم پوشد از جنان، اهل وفا

 

صد جنان قربان یک دیدار دوست

بل، جنان خود دیدن رخسار اوست

 

بل مخفف بلکه

 

دیده آنگه نرم نرمک باز کرد

با نگاهی کشف صدها راز کرد

 

دید رویاروی خود تا شاه را

یافت گریان چشم عین الله را

 

وای چشمان علی گریان چرا؟

اشگ در چشم شه مردان چرا؟

 

جان زهرا سوخت زین اشگ ملال

گفت آنگه با زبان حال و قال

 

ای به محراب وفا، مسجود من

عمر من، منظور من مقصود من

 

با تولایت عجین آب و گلم

از تو خرم گلشن جان و دلم

 

جام جان لبریز از صهبای تو

سر همه شوریده سودای تو

 

از تجلایت فروغ ذات من

جذب مهرت، جمله ذرات من

 

ای به گوشم نغمه بانگ سروش

تا رسید آوای جان بخشت به گوش

 

از کلامت تازه جانی یافتم

با هوایت از جنان رخ تافتم

 

با وجودت کی دهم ای جان جان

خشتی از این خانه را بر صد جنان

 

جنت من با تو، این کاشانه بود

کعبه امید من این خانه بود

 

شب چو می آمد در این خانه فرود

می نهاد اندر رهت سر بر سجود

 

بر غبار راهت ای مرآت حق

هر سحرگه بوسه ها می زد فلق

 

در طنین هر گوشه اندر این سرا

صوت قرآن تو ای میر هدا

 

از توام عطر نبوت در مشام

ای تو نفس حضرت خیرالانام

 

ای وجودت ماسوی الله را پناه

با تو این ماوا مرا امیدگاه

 

حیف حیف این آشیان را سوختند

خانه قرآنیان را سوختند

 

سوخت تا در نار کین ماوای تو

سیر شد از جان خود، زهرای تو

 

عفو کن ای جوهر آب و گلم

بیش از این یارا نبود اندر دلم

 

در ضمیرت دانه غم کاشتم

رفتم و تنها تو را بگذاشتم

 

تا ابد مهرت به جان می پرورم

یاد تو با خود به جنت می برم...

 

مرحوم استاد عابد

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت فاطمه زهرا (س) احوالات ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , عابد

-------------------------------

در مدح حضرت علی (ع)

 

ای شعله نخل طور ایمن از پرتو حُسنت آشکارا

کردی به جلال کبریایی اثبات، جلالِ کبریا را

 

دادی به تفقّد ولایت تشریف به نفسِ کون و امکان

کردی به تفضّل عنایت تحکیم بنای کاخ ایمان

ای بارقه امید و رحمت در ظلمت شام ناامیدان

لطفی کن و از فضای دلها بزدای ظلام غم خدا را

 

ای کعبه زِ فیض نقش پایت بر اهل جهان مَطاف و مَسجود

ای سرّ بقا یکون و امکان عالم همه فانی و تو موجود

تشریف جهان آدمی را در کون قدم زدی زهی جود

تا باز دهی به خاک ناچیز خاصیت طبع کیمیا را

 

آنجا که زنی ز شیرزاده شیری به مشیت خدا زاد

تنها نه تو را که بر جهانی اُمّید و ملاذ و مُلتجا زاد

بی تو همه ما سوا هَدر بود مامت نه علی که ماسوا زاد

ای قبله کعبه زاد از تو حق داشت عزیز ماسوا را

 

عالم ز تبلور فروغت شد غرق به موج نور مطلق

در صفحه کون تافت نورت از مشعله سُرادق حق

ای نام بلند دلنشینت از نام بلند حقّ، مشتقّ

حقّ است به حق حق که گویم بنمود عیان علی عَلا را

 

گل گشت بهشت گشت گیتی تا چهره نو بهار خندید

از باده شوق شد لبالب جام می خوشگوار خندید

نرخ شکر و عقیق بشکست تا آن لب آبدار خندید

بالای دو دیده جای پایت به به چه خوش آمدی نگارا

 

شد موسم عیش و فصل شادی دوران ملال و غم سرآمد

آن اختر پرفروغ هادی از جِیب ظُلام شب درآمد

هان مژده که در جهان هستی از پرده در آمد آن سرآمد

رویش چو سپیده از افق شُست آلایش ظلمت و دُجا را

 

از پرتو آن فروغ ایمان ترکیب نظام کفر آشفت

هرکس که بخواند نام پاکش خائب نشد و جواب بشنفت

مامی که به کعبه زاد او را در هر نفسی علی علی گفت

هرکس که خدای خوانده بی شک خوانده ست علی مرتضا را

 

ای آن که تو را به ذات و اوصاف جنّ و مَلَک و بشر شناسد

لوح و قلم و ستاره و مَه دشت و در و بحر و بر شناسد

بشناخته حق دلی به اخلاص اوصاف تو را اگر شناسد

حق با تو چنان یکی که نَبْوَد فرقی به میان این دو تا را

 

در پرده دگر نماند چیزی تا پرده ز چهره برگشودی

اسرار نهان کنز مکنون با جلوه خود عیان نمودی

ظلمتکده بود جمله هستی ای نور هُدا اگر نبودی

بر آینۀ وجود بخشید نور تو فروغ و انجلا را

 

چون آینه خشت و گِل درخشید تا نور تو در دل حرم تافت

بیت حق از آن جمال و طلعت کانون ثنا شد و صفا یافت

ارکان اصول گشت محکم آنگه که جدار کعبه بشکافت

بخشید حکیم از تو تحکیم بنیانِ قواعد هُدا را

 

ای کودک مهد ناز و تمکین ای چشم و چراغ آفرینش

ای روح بزرگ جسم هستی روی تو فروغ چشم بینش

بگزید خدایت از دو عالم سبحانَ إلاه از این گزینش

باللّه که نبود جز تو شاهی شایسته سریر ارتضا را

 

ای از تو نگین آشنایی آویزه چلچراغ وحدت

ای سبزه نوبهار قدسی بالنده نهال باغ وحدت

ای نشئه جام ذوق و عرفان مخمور می ایاغ وحدت

با مهر تو شد به ساغر دل آمیخته بادۀ سکارا

 

ای صبح فلاح و رستگاری تا از افق حرم دمیدی

شد صفحه کون پاکی کسر از ظلمت یأس و ناامیدی

ای نفحه نوبهار رحمت از مکمن غیب تا وزیدی

فیض نفست چو روح قُدسی چون روی تو گشت عالم آرا

 

بخشید توان به دین و ملّت مام تو، تو را چو قوت جان داد

بر سینه فشرد تا وجودت بر هستی ماسوا امان داد

لرزاند اساس کفر یکسر تا مهد تو را تکان تکان داد

پرورد ز پروراندن تو گلهای بهشت اصطفا را

 

بر صفحه آسمان نوشته وصف تو خطوط کهکشانها

نامت به زبان همیشه دارند افواج ملک در آسمانها

آوای علی کند رساتر تکرار و توالی زمانها

هر گوش به پرده می نشاند این بانگ رسای جانفزا را

 

هرکس صفتِ کسی بگوید من هر نفسی علی ستایم

جز نام جمیل او نگویم سر جز به حریم او نسایم

او کون و بنده مملوک او شاه جهان و من گدایم

عابد نَسَزَد شهی چنان او مأیوس کند چو من گدا را

 

مرحوم استاد عابد تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت علی (ع) مدح ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , عابد

-------------------------------

در مدح حضرت زهرا (سلام الله)

 

فاطمه ای جوهر و چکیده ی خلقت

فاطمه ای تابناک اختر عصمت

 

فاطمه ای جوهر و چکیده ی خلقت

فاطمه ای تابناک اختر عصمت

 

فاطمه ای مظهر کمال فضایل

فاطمه ای مخزن ذخایر حکمت

 

فاطمه ای چلچراغ محفل قدسی

فاطمه ای سدره ی بهشت نبوّت

 

فاطمه ای جلوه بخش مهبط تنزیل

فاطمه ای پرتو سرای رسالت

 

فاطمه ای مصدر عفاف و تقدّس

فاطمه ای مفخر عوالم خلقت

 

فاطمه ای جاودانه شاهد علوی

فاطمه ای بی کرانه بحر کرامت

 

فاطمه ای مبدا نصوص حقایق

فاطمه ای مطلع فروغ امامت

 

فاطمه ای بی مثالِ محض، به معنی

فاطمه ای آیت بهشت، به صورت

 

فاطمه ای شاهکار عالم هستی

فاطمه ای یادگار هادی امّت

 

جلّ الخالق که آفرید زنی را

کز اسدا... او نمود حمایت

 

آه! ز بیداد این سپهر ستمگر

داد! ز جورِ جهانِ پستِ طبیعت

 

این همه شان و جلال و آن همه اندوه

آن همه مجد و وقار و این همه محنت

 

مخزن حکمت کجا و صدمه ی مسمار

آینه ی حق کجا و زنگ کدورت

 

پستی گردون نگر که گشت ز جورش

رنجه ز اهل مجاز، اهل حقیقت

 

عابد از آن دوست یاد کن که بیانش

داد تو را شور و حال عرض ارادت

 

مرحوم عابد تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت فاطمه زهرا (س) مدح ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , عابد

-------------------------------

در احوالات حضرت فاطمه زهرا (سلام الله)

 

نطقیدن قالدی ندن اول لب گویا زهرا

بو سکوت ایلوری آرامیمی یغما زهرا

 

صحبتون هر غمی دلدن آپاراردی بُلوسن

هر کدردن دلی ایلردی مصفّا زهرا

 

نیه گفتاریدن اول لعل گهربار قالوب

نیه ایتمور منه درد دلین افشا زهرا

 

سنیدون ذوق حیاتیم، سنیدون جلوه ی عمر

منه غم خانه دی سندن صورا دنیا زهرا

 

نولدی صبرون، هامی عمرونده مگر ایلمدون

هر غم و درد و مصیبتله مدارا زهرا

 

آچ گوزون یوخسا علی دامنینی ایسته میسن

گوره سن اشک بلا خیزیله دریا زهرا

 

اشک تقطیری بو شدّتله عذاریمده ایدر

دلده کی محنت و اندوهیمی احصا زهرا

 

سنله تدوین اولونوب دفتر تقوا و عفاف

اولوب اسمونله بو مجموعه محشّی زهرا

 

جلوه ی نور هدایتسن، او نوری که اولوب

جوهر آب و گِل آدم و حوّا زهرا

 

چون افق قوس و قزح نقشی اوزونده گورونور

انکساروندن اولوب چرخ معزّا زهرا

 

سوز دلدن بو عرقدور دوزولوب عارضیوه

یا مه اوسته سَپیلوب عِقد ثرّیا زهرا

 

نجه بو حال اسفناکه اورک تاب ایله سون

یری وار داده گَله صخره ی صمّا زهرا

 

هم نوادور منه ذرّات جهان هجرونده

عرش و فرش آغلوری سسلور هامی زهرا زهرا

 

بو بهاری نیه پائیز ایلدی دور زمان

فصل گُل سختیدی سولسون گُل رعنا زهرا

 

انتظارونده دی تسبیح و مناجات و رکوع

آختارور جذبه وی محراب و مصلّی زهرا

 

سنه بیر منزلی زندان ایلدی غم که سیلوب

گردینی مروحه ی طرّه ی حورا زهرا

 

آچ گوزون، بارقه ی لطف الهی اثرین

گوزلریم بلکه ایده بیرده تماشا زهرا

 

بیر نفس هم نفس اول منله بُلورسن که علی

اولماسان سن قالاجاق بی کس و تنها زهرا

 

نوکرون عابد اگر چنگ ووروب دامنیوه

دردی وار، دردینه سندندی مداوا زهرا

 

اودی اخلاصیله سویلر گئجه گوندوز آدیوی

هر نفسده اوزینه ورد ایلیوب یا زهرا

 

مرحوم عابد خیابانی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت فاطمه زهرا (س) احوالات ,
زبان شعر و شاعر: نوحه ترکی , عابد

-------------------------------

در احوالات حضرت فاطمه زهرا (سلام الله)

 

عرش و فرش از سوگ زهرا داغدار

چشم انجم زین مصیبت اشکبار

 

شمعها خاموش و دلها شعله ور

شاهد درد علی دیوار و در

 

ژاله می بارد به گلبرگ سمن

می فشاند بر صدف در عدن

 

غسل زهرا را دهد از اشگ ناب

ریزد انجم از مژه بر آفتاب

 

گوئیا ابر بهاران در چمن

شستشوی گل دهد در پیرهن

 

طهر مطلق را نیاز غسل نیست

لیک قصد انجام فرمان نبی است

 

ور نه زهرا را نیاز آب، نه

جوی شیری در خور مهتاب، نه

 

بحرها امواج درد انگیختند

آبهای خود به ساحل ریختند

 

تا مگر یابند از غسلش صفا

تا مگر جویند از آن گهر بها

 

چشمه تسنیم را خون شد جگر

فیضی از آن جسم دریابد مگر

 

اشک کوثر چشمه سیاله شد

شاید آن گل را تواند ژاله شد

 

گر جهان را آب گیرد سر به پا

هست شبنم شستن گل را سزا

 

زان علی می ریخت اشک از چشم تر

تا صفا افزون کند بر آن گهر

 

در ظلم سرچشمه آب بقا

غسل دادی بهر آن شکل صفا

 

ناگهان دست علی از کار ماند

پای صبرش دیگر از رفتار ماند

 

روی بر دیوار هشت آن کان صبر

ریخت بر رخ اشک غم چشمش چو ابر

 

صبر از کف داد و شیون ساز کرد

مرغ حق، گویی فغان آغاز کرد

 

علت این گریه بی اختیار

باز پرسیدند ز اصحاب کبار

 

گفت حق، دست جفا را بشکند

رکن بنیان خطا را بشکند

 

نیش خاری یافتم در برگ گل

سخت باشد در بهاران مرگ گل

 

کی ببیند چشم این نیلی بساط

دختر پیغمبر و ضرب سیاط

 

بشکند دستی که این بیداد کرد

خرمن صبر مرا بر باد کرد

 

هر که زد ما را شرر در آشیان

آتش غم افتدش در خانمان

 

بشکند دستی که دست ما ببست

شاخ پر بار ولایت را شکست

 

دست نامردان عاری از وداد

آبروی مردمی بر باد داد

 

برق زرق و زر به اعین شد حجاب

مستشان بنمود دنیا چون شراب

 

تیر حرص و آز، دل آماج کرد

خانه ایمان و دین را تاراج کرد

 

مست دنیا را هوا اندر سر است

مست جاه، از مست صهبا بدتر است

 

هر که شد از جام منصب باده نوش

بامداد حشر می آید به هوش

 

پای کوبد بر سر عقل و تمیز

می برد از یاد روز رستخیز

 

همچو طفلان می شود سرگرم لهو

پایمال دین کند با جهل و سهو

 

حرمت بیت هدا را بشکند

خانه اهل ولا آتش زند

 

میل بر هر سستی و پستی کند

مست دنیا سخت بد مستی کند

 

مرحوم عابد تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت فاطمه زهرا (س) احوالات ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , عابد

-------------------------------

زبانحال امیرالمومنین حضرت علی (علیه السّلام) در فراق حضرت زهرا (سلام الله)

 

گل و بهارم! انیس و یارم! ربوده بی تو غم نهانم

ز دیده خوابم، ز جسم تابم، ز دل قرارم، ز جان توانم

 

نرفت رفتی ز دل خیالت شکفته در جان گل جمالت

که را بگویم بیان حالت که نیست جز غم انیس جانم

 

تو پر کشیدی به کهکشان ها به بی نهایت به بی کران ها

رسد ز هجرت ز آسمان ها چو نای، هرشب ز دل فغانم

 

چراغ بودی به شام تارم چو دور گشتی تو از کنارم

همیشه بر رخ ستاره بارم همیشه چون نی ز غم نوانم

 

شب سیاهم سحر ندارد سپهر عمرم قمر ندارد

لبم بیان دگر ندارد همیشه هستی تو بر زبانم

 

قرارم از کف غمت ستاند دلم صبوری نمی تواند

به جز خیالت کسی نداند چه کرده با دل غم نهانم

 

تو ای نهال حدیقه ی جان فتادی از پا ز جور دوران

چرا ننالم چو عندلیبان که رفت رونق ز گلستانم

 

گل حیاتت چو گشت پرپر نهال عمرم تهی شد ازبر

به جانت ای جان که بی تو دیگر صفا نمانده به خانمانم

 

چمن خزان شد به نوبهاران صفا ندارد بنفشه زاران

نه از سحابی امید باران نه چشم لطفی ز آسمانم

 

تو ای همای ستیغ عصمت که هست جایت به قاف وحدت

چه شد بریدی ز لانه الفت چرا پریدی از آشیانم

 

شرار هجرت جگر گدازد سپاه محنت به سینه تازد

دگر صدایت نمی نوازد تن نزارم دل نوانم

 

به درد هجران چو مبتلایم چو کرده از تو قلک جدایم

صفا ندارد دگر سرایم سحر نخواهد دگر شبانم

 

منم امیر سریر عزّت چو کوه راسخ به صبر و طاقت

ولی صبوری به درد فرقت به جان زهرا نمی توانم

 

شنیده گردون نوای دل را گرفته جانم عزای دل را

به سوگواری رثای دل را به کنج محنت همیشه خوانم

 

افق گرفته شرار ماتم شفق کشد سر چو شعله هر دم

از این مصیبت قد فلک خم که سر زد آتش ز دودمانم

 

ستاره باشد ز دردم آگه رسد فغانم به سبز خرگه

فتاده آتش به خرمن مه ز سوز آه شرر فشانم

 

بگوی عابد به گوش جانها که گر کلامم به لفظ و معنا

به دست زهرا رسد به امضا خوشا کلامم خوشا بیانم

 

 مرحوم عابد تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت فاطمه زهرا (س) زبانحال ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , عابد

-------------------------------

در مدح حضرت رسول اکرم (ص)

 

ای حریمِ مدفنت دارُالاَمانِ مؤمنین

بارگاهت کعبهء آمالِ اربابِ یقین

 

گَرد افشانِ رواقت جنبشِ بالِ مَلک

آستان روبِ جلالت شهپرِ روح الامین

 

ره ز کویت هر سحرگه می کند بادِ جنان

کز غبارش توتیا ساید به چشمِ حورِ عین

 

تا شود از چشمهء فیضت نصیبش جرعه ای

چرخ دارد در کف از خورشید ، زرّین ساتکین

 

در جمالِ آسمانی نورِ حق داری عیان

نی عجب گر سایه از ذاتت نیفتد بر زمین

 

ای مفادِ اسمِ اعظم ، رمزِ نامیت

هست صد مُلکِ سلیمانی تو را نقشِ نگین

 

نیست روز و شب ، ضیاء و ضوء ، بَل با صد نیاز

مِهر و مه سایند با ذلّت به درگاهت جبین

 

نقشِ توقیعِ جلالِ ذاتِ بیچونِ تو را

در ازل زد خامهء حق ، رحمة للعالمین

 

شد ز زنگارِ ستم آئینهء دل تیره گون

ای تو دستِ دادِ حق ، دستی برآر از آستین

 

خشکسالِ عدل و انصاف است ای ابرِ کَرم

وقتِ آن باشد که ریزد بارشِ ماء مَعین

 

ای همای معدلت ، بگشای بالِ رحمتی

از همه عالَم بساطِ کینه توزی بازچین

 

جوششی ای بحرِ احسان و کرامت تا مرا

همچو (عابد) پُر شود دامن ز دُرهای ثمین.

 

استاد عابد تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت محمد (ص) مدح ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , عابد

-------------------------------

غزل

 

چون نجوشد چشمه سار اشک طوفان خیز من

در عزای ذوق شور افزای شعر انگیز من

 

دست نتواند ز لرزش بر گرفتن جام را

حمل بر تقوا مکن ای آشنا پرهیز من

 

نشکند هرگز خمار من از این ته جرعه ها

زد به سنگ کینه گردون ساغر لبریز من

 

در بهار عمر هم نشکفت زین گلشن گلی

دوستان دیگر چه می جویید از پائیز من

 

ظلمت شبهای تارم را نبخشد روشنی

جز فروغ برق آه طاق چرخ آویز من

 

خواب پیری دیده سنگین کرده از رویای مرگ

کی شود تعبیر این رویای مرگ آمیز من

 

چون ز هولش بی می و ساغرمرا سرمست کرد؟

گر نبودی شام پیری روز رستاخیز من

 

داشت دل دلبستگی باعمر و هستی اندکی

بود تا حبل المتین شعر دستاویز من

 

کی شود (عابد)! بنای هستی از جا برکند

ریزش این اشک سیل انگیز و طوفان خیز من

 

 مرحوم عابد خیابانی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: غزل ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , عابد

-------------------------------

غزل

 

دگر ز حد صبوری گذشت جور طبیب

ندارم از تو هم ای دل امید صبر و شکیب

 

نگاه و آه و تمنا و عجز ، آنگه وصل

نظام صبر من آشفته کرد این ترتیب

 

غم و سرور در این  بزم  توءام  است آری

اساس عشق من است و اساس عشق رقیب

 

صفای کشور جان دیدنی ست هان ای دل

ببند رخت سفر از سراچه ی ترکیب

 

ز هجر و وصل ندارد نشان حقیقت عشق

منال از غم  دوری که الحبیب قریب

 

گذشت خون  قتیلان ز سر دگر شه من

بدار کف  زعنان و بر آر پا  ز رکیب

 

عجب نه گر دل از این خاکدان همی نالد

که نیست ناله و فریاد از غریب ، غریب

 

به محفلی که قدح از سبو بود ای جان

چه بی ادب که به جامی کند مرا تادیب

 

علاج درد نشد از تو حالیا ای عقل

صلاح کار جنون است گر کنی تصویب

 

به دردمند محبت علاج اندیشید

یقین که علت سوداست در مزاج طبیب

 

به وصف حسن تو رطب اللسان بود (عابد)

ز فیض جرعه جانبخش آن دو لعل رطیب

 

مرحوم عابد تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: غزل ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , عابد

-------------------------------

حضرت امام زمان (عج)

 

از نگاه تو نه تنها چو لبت مست شدیم

بلکه از نشئه ی این می همه از دست شدیم

 

طاق علیای فلک زیر پر طائر ماست

چه غم ار در نظر بی بصران پست شدیم

 

خفته بودیم به خلوت گه سلطان عدم

به یکی جلوه ی مستانه از او هست شدیم

 

چشم ما طاقت دیدار رخ یار نداشت

از می ترک خودی بی خود و سرمست شدیم

 

دل سودازده رنگ هوس نفس نخورد

بنده ی او چو از این دام بلا رست شدیم

 

تا به پای تو توانیم نهادن سر عجز

باسر زلف گره گیر تو همدست شدیم

 

ماهی بحر وفاییم و به دام تو اسیر

خرم از یاری طالع که در این شصت شدیم

 

تیر مژگان تو با ما به جدل خاسته بود

راحت اندر دل پر درد چو بنشست شدیم

 

مجمع پاکدلان است خرابات مغان

خاک این کعبه از آن است شدیم

 

راز ناگفته بسی ماند ولیکن « عابد »

حیف در قافیه شهر به بن بست شدیم

 

 مرحوم عابد تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت امام زمان (عج) ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , عابد

-------------------------------

احوالات دفن حضرت زهرا (سلام الله)

 

فراق فاطمه ده اولدی سوگوار اسلام

غمنده باتدی عزایه شرایع و احکام

 

مدینه نی گیجه غرق ایلمیشدی ظلماته

دوتار جهانی خسوفه ماه ظلام

 

ستاره لردن افول ایتدی موج ظلمتده

پیمبرین قیزینی قبره تاپشوراندا امام

 

سکوت محض اولوب کایناته مستولی

تمام انفس و آفاق، غرقه اوهام

 

لسان حق دانشور نه بیانیله یارب؟

ندن حکایت ایدیر لحن قول و طرز کلام؟

 

دل آچدی هر دله تقریر اعتباری ویرن

دانشدی هر سوزه گفتاری منبع الهام

 

ایله دانشدی که ذرات کونی یاندیردی

ایله دانشدی که هر نفسدن آلوبدی قوام

 

سن ای چراغ شبستان آرزو و امید

سن ای نهال گلستان آشنایی و کام

 

سن ای ریاض محبتده سوری شاداب

سن ای حدائق عزتده نخل سرو اندام

 

سن ای حریم امامتده شمع بزم مراد

سن ای جهان نبوتده نور صبح مرام

 

سن ای ترانه عصمت، لسان قدسیده

سن ای حمامه رحمت فرار عرش مقام

 

سن ای بهار امیدیم نه تز خزان اولدون؟

نه تز بو گلشنی سولدوردی چرخ ارزق فام

 

منه سراچه ظلمتدی بو جهان سنسیز

نجه که اولماسا گون تیره شام اولور ایام

 

نجه حسین و حسن دردینه ویروم تخفیف؟

نه نوع زینب و کلثومی ایلیوم آرام

 

سنیله بیت امامتده هر صفا واریدی

قیریلدی رشته الفت ، پوزولدی سبک نظام

 

نولوبدی قبریون اوسته سنه سلام ایدورم

نوازش ایتموری جان گوشنی جواب سلام

 

کیمیله درد دل ایلوم فشار محنتده؟

کیمه دیوم سوزیمی ایلسه هجوم آلام؟

 

اورکدن آیریلوقون دردی زایل اولماز، اولا

اگر چه عمریمون ادواریده تاپا اتمام

 

علی که خنده ویروب شدت مهالکده

مصیبتونده توکر اشگ صبح اولا یا شام

 

غمیم همیشه لیق اولدی، مصیبتیم دائم

ملال و حزن موبد، فشار غصه مدام

 

دانشدی بسکه کنار مزار زهراده

گتوردی قبریده روح بتولی فریاده

 

سن ای تجلی نور هدا روانیمده

سن ای نفوذ ولای الست جانیمده

 

سن ای ترشح ابر عنایت ازلی

بنفشه و سمن و یاس و ارغوانیمده

 

سن ای سحرگه رحمت، نسیم جان بخشی

شکوفه و گل و گلگشت و گلستانیمده

 

سن ای حریم سویدای دلده صدر نشین

سن ای مکین امین، بزم لامکانیمده

 

او اود که ویردیلا درگاه باجلالتوه

هنوز سوزشی وار مغز استخوانیمده

 

او اود که ویردیلا درگاه باجلالتوه

هنوز سوزشی وار مغز استخوانیمده

 

نه حاله قالدی او گون طایران گلشن قدس

که چکدی شعله جفا ناری آشیانیمده

 

بو درد شدتنی آشنای درد بولر

نفوذ ایستدی بیگانه دودمانیمده

 

او لحظه که سنه بیر لحظه قیامت اولوب

نه چکدی دل دیماقا یوخ توان بیانیمده

 

ولایتونله ولی دل تاپاردی آرامش

یاناردی مشعل توحید خانمانیمده

 

نبرد حال حیاتیمده سن امیدیمدون

یوخ اوزگه قبریده سندن صورا گمانیمده

 

نیاز اولمادی ایتسون سوال امامتدن

فرشته گوردی آدون نقشینی زبانیمده

 

نقدر شرم ایدورم ایتمدی وفا عمریم

یتوب بهاریوه آفت منیم خزانیمده

 

چوخالدی غصه و دردون عم اوغلی جان بولورم

یانار نهانیده قلبون غم نهانیمده

 

نه عمر باشه یتوب، یتدی باشه عهد ولا

بو علقه ریشه سی وار جوهر روانیمده

 

ریاض خلده تماشایه احتیاجیم یوخ

که واردی نقش رخون چشم خونفشانیمده

 

بهار اولاندا ویرر لاله باش مزاریمدن

که شرح حال ایلسون نقل داستانیمده

 

یانار او حال جگر سوزه شاعریم عابد

نجه که اودلانی فیروز نوحه خوانیمده

 

ایده لّه اهل عزائیله ناله و فریاد

که بزم غم قورالار بلکه آستانیمده

 

مرحوم عابد تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت فاطمه زهرا (س) احوالات ,
زبان شعر و شاعر: نوحه ترکی , عابد

-------------------------------

در مدح حضرت امام حسین (ع)

 

یاد دارم که  یکی نادره گوی

نکته ای گفت سراپا معنا

 

که پس از آنکه حسین بن علی

جلوه بخشید به کانونِ هدیٰ

 

مادرش فاطمه(س) زهرای بتول

آن مهین بضعهٔ سلطانِ ورا

 

روزی آنگونه که عادت بودش

بود سرگرم به تسبیح و دعا

 

دلش آکندهٔ ایمان و خلوص

دیده آئینهٔ انوارِ صفا

 

غرق در ذکر و مناجات و به لب

شُکر از آن موهبتِ بی همتا

 

اندر آن حال یکی نادره حال

یافت آن نادرهٔ مِهر و وفا

 

ناگهان دید که گهوارهٔ طفل

جنبد و میرسد از غیب صدا

 

اِنَّ فی الجنَّةِ نَهراً مِنْ لَبَنْ

لِعَلِیِّ و حُسَینِ وَ حَسَنْ

 

عالَمی محوِ جلال و عظمت

ماسوا غرق به ابهامِ سکوت

 

مُتذلّل، متواضع ، هستی

پیشِ آن مهدِ جلال و جبروت

 

زآنهمه شوکت و تمکین و وقار

چرخ سرگشته و گیتی مبهوت

 

غبطه بر لعلِ لبش برد عقیق

غوطه در خونِ جگر زد یاقوت

 

همچو خورشید به نورش مجذوب

همه ذرّاتِ جهانِ ناسوت

 

بر غبارِ رَه او سجده کنان

با قدِ خم شده چرخِ فرتوت

 

همه جا غرقِ سکوت است و جهان

گوش بر زنگِ ندای لاهوت

 

ناگهان موجِ خموشی بشکست

آمد این نغمه به گوش از ملکوت

 

اِنَّ فِی الجنَّةِ نَهراً مِنْ لَبَنْ

لِعَلِیِّ و حُسَینِ وَ حَسَنْ

 

کودکی خفته به گهوارهٔ ناز

نرگسی مست شکر خوابِ سحر

 

از عروق شِدّه مرجان به جبین

لعل ، گوهر زده از لؤلؤ  تر

 

زلفِ مشکین مجعّد در هم

سنبل آشفته تر از سنبلِ سر

 

گونه چون گونهٔ گردون به شفق

ارغوان شسته به آبِ کوثر

 

به لبش سایهء لبخند خفیف

سایه هر چند بُوَد زود گذر

 

نگهی غرق در آن مظهرِ لطف

دیده ای در رخِ او محوِ نظر

 

هر چه بیند نشود هرگز سیر

چشمِ مادر ز تماشای پسر

 

او در آن حالت رویایی و شوق

که یکی می کند این زمزمه سَر

 

اِنَّ فی الجنَّةِ نَهراً مِنْ لَبَنْ

لِعَلِیِّ و حُسَینِ وَ حَسَنْ

 

یک جهان عشق و شهامت اینجا

آرمیده است به گهوارهٔ ناز

 

شود از نغمهٔ لالایی شوق

به تبسّم لبِ نوشینش باز

 

این همان نادرهٔ عشق و وفاست

این همان از همه عالَم ممتاز

 

این همان است که در وادی غم

تیغِ تیز است به جانش دمساز

 

این همان است که سوزد دلِ او

تشنگی این شررِ سینه گذاز

 

این حسین است همان کشتهٔ عشق

که جهان راست به او روی نیاز

 

وای از امروز که گردد فردا

یا به انجام رسد این آغاز

 

زین تخیّل دل مادر نگران

که به گوش آیدش این زمزمه باز

 

اِنَّ فی الجنَّةِ نَهراً مِنْ لَبَنْ

لِعَلِیِّ و حُسَینِ وَ حَسَنْ

 

پا گرفته است دگر کودکِ مَهد

حالیا سرو قدی ماه لقاست

 

بس تحوّل که پذیرفته زمان

نه همان حالتِ دیرینه به جاست

 

روزها از پی هم می گذرند

نوبت واقعهٔ عاشوراست

 

شیر مردی است همان طفل و به رُخ

جلوهٔ نور شهادت پیداست

 

نیست از یاور و انصار کسی

این حسین است ولیکن تنهاست

 

چیره بر او شده اشرار زَمَن

ای خدا اکبر و عبّاس کجاست

 

ناگهان پردهٔ پندار درید

از میان نقشِ تخیّل برخاست

 

باز زهرا و حسین است و یکی

سرِ گهوارهٔ کودک گویاست

 

اِنَّ فی الجنَّةِ نَهراً مِنْ لَبَنْ

لِعَلِیِّ و حُسَینِ وَ حَسَنْ

 

هرچه باریک شود پردهٔ وَهم

صورتِ واقعه گردد روشن

 

همچو طومارِ زمان می پیچد

دورِ گردونهٔ این چرخِ کهن

 

بیند آن چشم بصیرت بینِش

صورتِ حال فراسوی زمن

 

بستری هست مطّرز از خون

چون ز گل صحنِ دل انگیزِ چمن

 

پیکری خفته در آن لیک ز تیغ

شده اوراق چو گل در گلشن

 

ساربان رفته و محفل خالیست

خاتمی برده ولی اهریمن

 

تنِ صد چاک به جا هست امّا

نیست پیدا اثر از پیراهن

 

طفل در گریه شد آنگاه و بتول

دید گوینده چنین گفت سخن

 

اِنَّ فی الجنَّةِ نَهراً مِنْ لَبَنْ

لِعَلِیِّ و حُسَینِ وَ حَسَنْ

 

محو ، این پرده شد از پردهٔ چشم

تا دگر منظره ای یافت ظهور

 

شبِ تار است ولی غمکده ای

هست روشن چو تماشاگهِ طور

 

خانه ای نادره مهمان دارد

که بدو داده مکان کنجِ تنور

 

سر بِدان بالش غم هِشته سری

محوِ دیدار و ز اغیار به دور

 

شده گلرنگ ز آلایشِ خون

همچو در موجِ شفق چهرهٔ هور

 

گر چه آئینه کدر یافته ، باز

رسد از به فَلک لمعهٔ نور

 

زد شرر بر دلِ زهرا چون کرد

نقش این حادثه از یاد خطور

 

ناگه آوای حزینی برخاست

که همی گفت به صد جذبه و شور

 

اِنَّ فی الجنَّةِ نَهراً مِنْ لَبَنْ

لِعَلِیِّ و حُسَینِ وَ حَسَنْ

 

باز آویخت به جان پنجه خیال

تا شد آن نغمهٔ شیرین خاموش

 

دید سرگشته یکی قافله ای

کوله بارِ غم و محنت بر دوش

 

محمل از دودهٔ دل زنگاری

رهرو از خونِ جگر اطلس پوش

 

جمعی آشفته تر از دورِ زمان

همه در ناله و فریاد و خروش

 

گاه از سوزِ درون لب به نوا

گاه از آتشِ دل سینه به جوش

 

سری اندر سر نِی رَه سِپَرَد

با چنان قافله ای دوشادوش

 

سرِ فرزند من است این یارب؟

که بود مِهر و مَهش حلقه به گوش؟

 

ناگه آمیخته با بانگ درا

موج زد نغمۀ آوای سروش

 

اِنَّ فِی الجَنَّةِ نَهراً مِن لَبَن

لِعَلیٍّ وَ حُسَینٍ وَ حَسَن

 

عید میلادِ حسین بن علی است

موقع جشن و سُرور است امروز

 

بادِ گلبیز و صبا مشک افشان

غنچه سرمستِ غرور است امروز

 

مِهری از شرق امامت زده سر

عالَمی غرق به نور است امروز

 

زاده آن نادرۀ عشق و وفا

هان نگوئی که چه سور است امروز

 

نورِ حق تافته فی مهبطِ وحی

غیرتِ مطلع طور است امروز

 

به هوای لبِ او در کفِ حور

به جنان جامِ بلور است امروز

 

پرتو افشان به همه کون و مکان

حُسنِ خلّاق غفور است امروز

 

خوانَد این نغمه همآوای سروش

هر که را شادی و شور است امروز

 

اِنَّ فِی الجَنَّةِ نَهراً مِن لَبَن

لِعَلیٍّ وَ حُسَینٍ وَ حَسَن

 

مرحوم استاد عابد تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت امام حسین (ع) مدح ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , عابد

-------------------------------

گفتگوی آب با حضرت ابوالفضل (ع)

 

دردمندی، دست حاجت باز کن

قصه بیچارگی آغاز کن

 

هم صدای میکشان شو در دعا

تب علینا ربنا فاغفر لنا

 

چشم خود بینی به جامی کور کن

باد کبر و نخوت از سر دور کن

 

خاکپای عاشقان مست شو

گر سرافرازیت باید، پست شو

 

چشم جان بر روی جانان باز دار

دل به یاد آشنا انباز دار

 

تو چراغ بزمگاه خلقتی

قدر خود بشناس و بنما همتی

 

در طلب سرگشته شو، همچون فلک

جای کن بر مفرش بال ملک

 

تا به کی در بند نفس خود اسیر

شیر کی گردد به روبه دستگیر؟

 

نفس با ذلت به روی خاک زن

پای عزت بر سر افلاک زن

 

این یکی را دل ز فرمان کن رها

تا به فرمانت نهد سر، ماسوا

 

ترک میل این گدا شاهت کند

بر سپهر آرزو ماهت کند

 

هان به خود بازآ و درسی یاد گیر

در طریقت شیوه استاد گیر

 

بنگر آن چشم چراغ عالمین

تشنه لب سقا و سردار حسین

 

نور چشم منبع آب بقا

یادگار خسرو خیبر گشا

 

چون به حکم قبله گاه کاینات

فرد و تنها کرد تسخیر فرات

 

لمعه ای از جلوه وجه الاه

تافت بر دریا چو نور قرص ماه

 

بحر قهر و غیرت و عز و شرف

همچو گوهر گشت در کام صدف

 

نی خطا شد، کشتی بحر وقار

یافت اندر ساحل دریا قرار

 

در دل دریا تبش افکند تاب

آب از سوز لبش شد دلکباب

 

چین موج افتاد بر رویش ز تب

دید تا سوز دل آن خشک لب

 

آمد از شور لب نوشش به جوش

راز دل سر کرد با بانگ و خروش

 

کای لبت سرچشمه آب بقا

خاک پایت چشم جان را توتیا

 

ای همه صاحبدلان افتاده ات

سوختم در آرزوی باده ات

 

تشنه ام از جان به لعل جام تو

تشنه کاما این من و این کام تو

 

ای خضر جویای آبت در ظلم

رحمتی کز تشنگی سوزد دلم

 

گر کشی دست نوازش بر سرم

پای فخر آید به فرق کوثرم

 

تشنه ام بر غنچه عطشان تو

خسروا دست من و دامان تو

 

از زلال لعل خود آبم ببخش

سرخ رویم کن چنان لعل بدخش

 

گر بتابی چهره رغبت ز من

من شوم از ذل و ذلت ز من

 

رشته اندوه در پایم مکن

زان لب خشکیده رسوایم مکن

 

کرد شوق آن لب خشکم قتیل

السبیل ای آب حیوان السبیل

 

دست رغبت هین ز آب من مشوی

تا به حشرم می نکن بی آبروی

 

مرده ام، از لعل خود جانم بده

زان لب خشک آب حیوانم بده

 

کام عطشان و لب دریای آب

جان بدو مشتاق و دل در التهاب

 

شوق و شور از دل توان و تاب برد

دست، مشتاقانه سوی آب برد

 

آب در کف تا نشاند سوز تب

دستها آورد تا در پیش لب

 

هر که را در آب می افتد نظر

عکس خود بیند میانش جلوه گر

 

لیک آن سرمست صهبای وفا

ساقی لب تشنگان کربلا

 

اندر آن آئینه زنگار فام

دید عکس شهریار تشنه کام

 

کز عطش پژمرده گویی ارغوان

یکه و تنها میان ناکسان

 

جذبه های عشق کار خویش کرد

یاریش عشق ماآل اندیش کرد

 

ناگهان جوشید بهر همتش

قطع شد از آب، تار رغبتش

 

شد برون دست وفا از آستین

برگرفت از دست خیرالسالکین

 

کای حریم وصل جانان، جای تو

خون دل باید می مینای تو

 

زینهار ای ماهی بحر وفا

دامن این آب از کف کن رها

 

کوثرت در انتظار مقدم است

تشنه کاما سوز جانت یکدم است

 

پس به نفس خویش گفت آن شرزه شیر

دور شو اینک، ره خود پیش گیر

 

بر شرار خاطر من دم مزن

نقش آمال دلم بر هم مزن

 

زنده خواهی خویش بی او؟ عار باد

خوار باشی، روزگارت خوار باد

 

همتش شد چیره بر سوز عطش

نفس شد مغلوب در این کشمکش

 

تا به خود باز آمد از تعبیر او

کرده باطل نقشه تدبیر او

 

دید در کف آتشی دارد روان

کز تفش افتاده سوز اندر روان

 

ساکنان نه رواق نیل فام

شاهد جانبازی آن تشنه کام

 

بی محابا از کف خود ریخت آب

در جهان افکند شور و انقلاب

 

از سر خود آب را تا باز کرد

خود میان عاشقان ممتاز کرد

 

از وفای آن یل خشکیده کام

قدسیان مستغرق حیرت تمام

 

سوز جان با صبر خود خاموش کرد

تا که صهبای شهادت نوش کرد

 

خامه درماند و زبانم لال شد

جام چشم از اشک مالامال شد

 

طوطی طبعم ز گفتن لب ببست

رشته شعرم دگر از هم گسست

 

آشنای من، که یارم یاد توست

این همه زائیده ارشاد توست

 

خوش به قول خویش گشتی رهبرم

شور در سفتن فکندی در سرم

 

بردی از کف طاقت و آرام من

دادی از رویای خود الهام من

 

این حکایت بستم و گشتم خموش

وه چه خوش تعبیر شد رویای دوش

 

آری آری خواب مردان خدا

با حقیقت هست یار و آشنا

 

غرق فکرت شام شد امروز من

تا سر آمد قصه جانسوز من

 

راستی (عابد) ز حد بردی خلاف

بیش راندی توسن لاف و گزاف

 

نظم خود دانستی این عقد گهر

لیک از این سودای باطل در گذر

 

آنچه زان توست کلک و دفتری ست

صاحب گفتار لطف دیگری ست

 

آنکه از او هر نشان، او بی نشان

هر زبان گویا از او، او بی زبان

 

آن منزه ذاتش از نعت و بیان

ها هو الحی الغفور المستعان

 

مرحوم استاد عابد تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت ابوالفضل العباس (ع) احوالات ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , عابد

-------------------------------

اربعین

 

بروی بستگان رشتۀ بیداد بی دادان

بشام آخر در مسدود آزادی فراز آمد

 

چو زلف خویش با جمعی سیه روز و پریشان دل

سر قبر برادر دختر شاه حجاز آمد

 

دُر بحر وفا و گوهر کنز ولا زینب

پی اظهار درد دل بخلوتگاه راز آمد

 

شامده دور اسارت چون یتیشدی انتهایه

گلدی بیر جمع پریشانیله زینب کربلایه

 

نقطۀ مقصوده یئتجک ناقه دن اولدی پیاده

مدفن امّیدگاهین تاپماقا ائتدی اراده

 

خوش زماندا جذبۀ شور حسینی یتدی داده

چکدی اول مظلومه نی قبر قتیل اشقیایه

 

گوردی قبر وجه حقدن نور وجه حق عیاندی

مین جهان لطف و صفا بیر توده خاک ایچره نهاندی

 

اول مکان بُلدی یقین قبر حبیب لامکاندی

بیت الاحزاندور او یر ریحانۀ خیر الورایه

 

نکهت جانبخش خاک کوی یار آلدی قرارین

خون دل ائتدی لبالب جام چشم اشگبارین

 

شوقیله آغوشه چکدی جان کیمی قارداش مزارین

جوش ائدیب دریای احساساتی گلدی آه و وایه

 

تا او رنجور غم هجران تاپوب یول بزم رازه

جان و دلدن آچدی دل جانانیله راز و نیازه

 

منتهای آرزودور عاشقان پاکبازه

صبر ائدوب هجرانه یتماق عاقبت بزم لقایه

 

منظرینده خاطرات ماسلف تاپدی تمثّل

شعلۀ اندوهه یاندی خرمن تاب و تحمّل

 

لاجرم اول صبره مظهر ایلدی صبره توسّل

یتمسون تا غم دل شاهنشه ملک ولایه

 

ایستدی میزان عشقین عرض قیلسون شهریاره

خاطر رنجوری تک اول بینوای بخت قاره

 

قبری اوسته سالدی بیر پیراهن خونین و پاره

بو نشانی بُلدی بس اثبات صدق مدّعایه

 

توکدی گوزدن مه یوزه انجم کیمی اشک روانی

لحن دلسوزیله سویلوب اول وفا و مهر کانی

 

دور ایاقه گلدی قارداش شامده غم کاروانی

ایلینلر هر بلا پیکانینی دلده وقایه

 

دامن دلدن سیلر هر غم غبارین چشم گریان

محو ائدر هر نقش رنجی لوح لدن دور دوران

 

تشنه لب جان وئرماقون چخماز ولی یاددان حسین جان

تا وارام بو غمده دلدن آغلارام گلّم نوایه

 

اولماسا عاشق سمندر آتش سوزانه یانماز

نار شمعه یانسا سوز فرقته پروانه یانماز

 

آشنا هجرینده یانمش حالینه بیگانه یانماز

طعن ائدر آسوده خاطر پای بند ابتلایه

 

چون آیوردی جبریله سندن عدو من بی پناهی

اولمادی بیر کیمسه من بی دادخواهون دادخواهی

 

تا یتورسون قبروه ای زینبون امّید گاهی

دردیمی اظهار ائدردیم بیر به بیر باد صبایه

 

منده راه عشقده سن تک قدم مردانه ووردوم

اود شرار آهمیله خرمن کیهانه ووردوم

 

نقش آمال عدونی سکّۀ بطلانه ووردوم

یومادیم تاپسون بنای کفر رفعت پایه پایه

 

اول زمان که دست بسته اهل بیتون قوم عدوان

چکدیلر بزم یزیده دیده گریان سینه سوزان

 

خسته و درمانده و رنجور بیر جمع پریشان

جمله اذعان ایلمیش صدقیله فرمان قضایه

 

تا او بی دین گوردی بو حالیله ال مصطفانی

ناگهان غور ایلدی قلبینده کی بغض نهانی

 

ائتمدی شرم و حیا اول جام نخوت سرگرانی

آچدی لال اولموش دیلین خصمانه طعن و ناسزایه

 

قصد استهزا ایدوب گوردوم او شوم پست فطرت

کاسۀ صبریم اولوب لبریز دلدن گئتدی طاقت

 

دیل لسان الله تک گفتاره من آچدیم او ساعت

بو قَدَر بُلدوم ضرورت وار بیان ماجرایه

 

گرم بیر لحنیله ائتدیم موبمو شرح حقایق

اولدی مسخور بیانیم هم مخالف هم موافق

 

بُلدولر قائد اولا دینه دَگُل هند اوغلی لایق

بو مقام و منزلت مخصوصدور آل عبایه

 

آه او ساعتدن مکان اولدی بیزه کنج خرابه

طرّۀ سنبل کیمی دوشدی اورک لر پیچ و تابه

 

وئردیلر شایسته منزل عترت ختمی مآبه

اّف اولا واقعده قارداش همت قوم دغایه

 

جام وصلوندن ایچندن بادۀ هجران رقیه

روز و شب ائیلردی دلدن ناله و افغان رقیه

 

گوشه ویرانه ده آخرده وئردی جان رقیه

دلده کی چوخ دردی آزعمرین یئتیردی انتهایه

 

ای مقدس آستانون قبله گاه اهل ایمان

مرقد پاکون مطاف سالکان راه عرفان

 

شیخ و «عابد» حشرده باشه قویانماز تاج غفران

باش اگر قبرونده قویماز عجزیله پائین پایه

 

 مرحوم عابد تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: احوالات اربعین ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , عابد

-------------------------------

اربعین حسینی

 

شامده دور اسارت چون یتیشدی انتهایه

گلدی بیر جمع پریشانیله زینب کربلایه

 

نقطۀ مقصوده یئتجک ناقه دن اولدی پیاده

مدفن امّیدگاهین تاپماقا ائتدی اراده

خوش زماندا جذبۀ شور حسینی یتدی داده

چکدی اول مظلومه نی قبر قتیل اشقیایه

 

گوردی قبر وجه حقدن نور وجه حق عیاندی

مین جهان لطف و صفا بیر توده خاک ایچره نهاندی

اول مکان بُلدی یقین قبر حبیب لامکاندی

بیت الاحزاندور او یر ریحانۀ خیر الورایه

 

نکهت جانبخش خاک کوی یار آلدی قرارین

خون دل ائتدی لبالب جام چشم اشگبارین

شوقیله آغوشه چکدی جان کیمی قارداش مزارین

جوش ائدیب دریای احساساتی گلدی آه و وایه

 

تا او رنجور غم هجران تاپوب یول بزم رازه

جان و دلدن آچدی دل جانانیله راز و نیازه

منتهای آرزودور عاشقان پاکبازه

صبر ائدوب هجرانه یتماق عاقبت بزم لقایه

 

منظرینده خاطرات ماسلف تاپدی تمثّل

شعلۀ اندوهه یاندی خرمن تاب و تحمّل

لاجرم اول صبره مظهر ایلدی صبره توسّل

یتمسون تا غم دل شاهنشه ملک ولایه

 

ایستدی میزان عشقین عرض قیلسون شهریاره

خاطر رنجوری تک اول بینوای بخت قاره

قبری اوسته سالدی بیر پیراهن خونین و پاره

بو نشانی بُلدی بس اثبات صدق مدّعایه

 

توکدی گوزدن مه یوزه انجم کیمی اشک روانی

لحن دلسوزیله سویلوب اول وفا و مهر کانی

دور ایاقه گلدی قارداش شامده غم کاروانی

ایلینلر هر بلا پیکانینی دلده وقایه

 

دامن دلدن سیلر هر غم غبارین چشم گریان

محو ائدر هر نقش رنجی لوح لدن دور دوران

تشنه لب جان وئرماقون چخماز ولی یاددان حسین جان

تا وارام بو غمده دلدن آغلارام گلّم نوایه

 

اولماسا عاشق سمندر آتش سوزانه یانماز

نار شمعه یانسا سوز فرقته پروانه یانماز

آشنا هجرینده یانمش حالینه بیگانه یانماز

طعن ائدر آسوده خاطر پای بند ابتلایه

 

چون آیوردی جبریله سندن عدو من بی پناهی

اولمادی بیر کیمسه من بی دادخواهون دادخواهی

تا یتورسون قبروه ای زینبون امّید گاهی

دردیمی اظهار ائدردیم بیر به بیر باد صبایه

 

منده راه عشقده سن تک قدم مردانه ووردوم

اود شرار آهمیله خرمن کیهانه ووردوم

نقش آمال عدونی سکّۀ بطلانه ووردوم

یومادیم تاپسون بنای کفر رفعت پایه پایه

 

اول زمان که دست بسته اهل بیتون قوم عدوان

چکدیلر بزم یزیده دیده گریان سینه سوزان

خسته و درمانده و رنجور بیر جمع پریشان

جمله اذعان ایلمیش صدقیله فرمان قضایه

 

تا او بی دین گوردی بو حالیله ال مصطفانی

ناگهان غور ایلدی قلبینده کی بغض نهانی

ائتمدی شرم و حیا اول جام نخوت سرگرانی

آچدی لال اولموش دیلین خصمانه طعن و ناسزایه

 

قصد استهزا ایدوب گوردوم او شوم پست فطرت

کاسۀ صبریم اولوب لبریز دلدن گئتدی طاقت

دیل لسان الله تک گفتاره من آچدیم او ساعت

بو قَدَر بُلدوم ضرورت وار بیان ماجرایه

 

گرم بیر لحنیله ائتدیم موبمو شرح حقایق

اولدی مسخور بیانیم هم مخالف هم موافق

بُلدولر قائد اولا دینه دَگُل هند اوغلی لایق

بو مقام و منزلت مخصوصدور آل عبایه

 

آه او ساعتدن مکان اولدی بیزه کنج خرابه

طرّۀ سنبل کیمی دوشدی اورک لر پیچ و تابه

وئردیلر شایسته منزل عترت ختمی مآبه

اّف اولا واقعده قارداش همت قوم دغایه

 

جام وصلوندن ایچندن بادۀ هجران رقیه

روز و شب ائیلردی دلدن ناله و افغان رقیه

گوشه ویرانه ده آخرده وئردی جان رقیه

دلده کی چوخ دردی آزعمرین یئتیردی انتهایه

 

ای مقدس آستانون قبله گاه اهل ایمان

مرقد پاکون مطاف سالکان راه عرفان

شیخ و ((عابد)) حشرده باشه قویانماز تاج غفران

باش اگر قبرونده قویماز عجزیله پائین پایه

 

 مرحوم عابد تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: احوالات اربعین ,
زبان شعر و شاعر: نوحه ترکی , عابد

-------------------------------

دیر راهب

 

شوقیله آتوب ملک جهان فکرینی باشدان

قانلی باشیله زینت اورنگ جدایم

 

توحید منه مذهب و اسلام طریقت

دین کاخ مشید، من اونا اصل بنایم

 

بیر قافله عشق اهلینه یولّاردا باشیله

مهتاب کیمی پیشروم راهنمایم

 

مین عقده ی غم باخما واریمدور اورگیمده

هر کیم قالا مشکلده اونا عقده گشایم

 

من میر حجازم، شه بطحا، مه یثرب

من دیر نصاراده غریب الغربایم

 

واردور عطش آثاری بلی خشک لبیمده

فیض ازلی منبعیم، آب بقایم

 

من زنده ی جاویدم اگر کشته ی عشقم

دین اهلی فدادور منه، من دینه فدایم

 

تا غنچه ی توحید، شکوفا اولا جاوید

من فیض نسیم سحرم لطف صبایم

 

تا قافله ی نوع بشر آزمیه یولدان

انسانلارا حق ویردی ندا، من او ندایم

 

دین آینه سین شائبه ی کفر دوتانماز

قانیله بو آئینیه من نور و جلایم

 

راهب دیمه تثلیثدن ایت صحبت توحید

من مظهر توحید خدای دو سَرایم

 

اقطاری دوتار مشعل اسلام فروغی

من بارقه ی حقّم اونا نور و ضیایم

 

تا واردی جهان سولمیه جاق گلشن توحید

بو گلشنه من قانیمیله لطف و صفایم

 

عیسی دگولم وارث عیسای مسیحم

تا واردی جهان سولمیه جاق گلشن توحید

 

بو گلشنه من قانیمیله لطف و صفایم

عیسی دگولم وارث عیسای مسیحم

 

او روح خداونددی، من عین خدایم

من مفترض الطّاعه امامم ثقلینه

 

هرچند که بو امته مقتول جفایم

مرآت دلون شائبه ی شرکیدن ایت پاک

 

توحیدیله من دادرس روز جزایم

ای لطفی نصارایه ویرن عزت اسلام

 

لطف ایله شها بنده ی محتاج عطایم

گر اولمیه سن دادرسیم روز جزاده

 

ایوای منیم حالیمه چون غرق خطایم

گویا اولالی اسمیوه فیروزیدی بختیم

 

مستغنیم ارچند فقیر الشعرایم

سندنصورا یوخ کیمسه دن انعام امیدیم

 

مرحوم عابد خیابانی 

موضوع: احوالات دیر راهب ,
زبان شعر و شاعر: نوحه ترکی , عابد

-------------------------------

راز و نیاز حضرت امام حسین (علیه السلام)

گربراه عشق رویت سر نریزم جان نبازم

کی لوای بخت بر اوج اصالت برفرازم

آتش عشق است در جان حسرت وصل است در دل

چون بر این آتش نسوزم چون براین حسرت نسازم

قبله روی دوست تربت خاک خون آلود مقتل

جان به وجد از این عبادت دل به شور از این نمازم

جلوه بخش بزم عشقم سوزم و پروا ندارم

پرتو جان میشود افزون از این سوز و گدازم

کو صفیر ناوک دلدوز دشمن زانکه هر دم

مژده وصل تو آید زان نوای دلنوازم

روزهای عمر کوته سر شد اندر شوق وصلت

ای خیالت مونس و غمخوار شبهای درازم

دست از اکبر کشیدم دل ز اصغر برگرفتم

نقد جانی مانده اندر کف که در پای تو بازم

کی نیازی هست بر تیغ و سنان بر کشتن من

زانکه خود مقتول عشقم ای خدای بی نیازم

گر نگردد نقش بر خاک سیه یاحق زخونم

کی در این عالم شود بر اهل دل مکشوف رازم

تا بدستم داد جام تشنگی ساقی عشقت

با لب عطشان به آب کوثر و تسنیم نازم

حیف باشد بر سر این خاکدان پر برگشایم

منکه در جولانگه اوج وصالت شاهبازم

زخم افزون خورده ام اما بکوی وصل جانان

تا رهی یابم نیاز زخم دیگر هست بازم

من ره عشق تو باسر پویم با سپارم

نیست بیجا رهروان را افتخارم امتیازم

شام عاشوراست (عابد)ما به غربت با رفیقان

خواستند از من(صدیق)و (فکر جو) این شعر سازم

شاعر : مرحوم عابد

!!! لطفا با نام کانال مدح و مرثیه کپی کنید !!!

موضوع: حضرت امام حسین (ع) مناجات ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , عابد

-------------------------------

احوالات خروج از مکه

 

آیریلدی بیت صاحبی بیت الحرامدن

آلدی صفا وداعله رکن و مقامدن

 

ظلماتی پوشش ایتدی دل شب، خروجنه

تا تیغ کینه اولمیا خارج نیامدن

 

دامان کعبه ایستمدی لاله رنگ اولا

تا دوشمیه حریم حرم احترامدن

 

بطحانی ترک جبرا ایدوب، مصطفی کیمی

سرمشق آلیب طریقه خیرالانامدن

 

سررشته دار عشق چکوب کارواننی

بیر دشته کیم بلا یاغیر اوندا رکامدن

 

ترک ایلدی حسین علی، زادگاهنی

کعبه فغانه گلدی فراق امامدن

 

ای وارث خلیل که سنسن بو گون نشان

بو صفحه وجودده خیل کرامدن

 

گیتمه که گتماقوندا گیدر ذوق اعتکاف

سنسیز دوشر بنای مناسک قوامدن

 

اوز جدیوین مقامیدی بو یر، آلار مدام

صاحب مقام عطرینی قائم مقامدن

 

دیرینه آشنادی سنه مشعر و منی

سنله مصوندی رکن و حریم انحطامدن

 

زمزم لبون هواسنه جوش ایلیوب داشت

تا سوندوره شرار عطش خاص و عامدن

 

سنسن بو سنگ و گلده اولان جوهر کمال

حاصل دگول و گرنه غرض خشت خامدن

 

دامان کعبه دامن فیضون تاپان زمان

فخر ایلیوبدی عالمه بو اعتصامدن

 

گیتسن صفای کعبه گیدر، روح سلب اولار

سعی و صفا و ذکر و رکوع و قیامدن

 

سنسن چراغ کعبه، بو کثرتده یوخ فروغ

روح حرم ملولدی بو ازدحامدن

 

سن احمد و خلیل مناجاتین ایتموسن

تجدید، ذکر زمزمه صبح و شامدن

 

کعبه سنیله یاد ایدر اوز آشنالرین

گیتسن گیدر شمیم مودت مشامدن

 

روباه لر شکاره چیخیب، جست و خیزیله

ای شیر، گوز گوتورمه اماندور کنامدن

 

سیل بلا آشیب داشیب، ای کوه استوار

حفظ ائت بنای وحدتی سن انهدامدن

 

ابر ستم فضای حجازه اولوب محیط

ای آفتاب، نوروی گوستر غمامدن

 

اللر که جدیویله یالان بیعت ایلیوب

آلوده ایتدیلر حجری، استلامدن

 

گون تک شعاعون اولماسا آفاقده عیان

خفاش طبعلر، گوتورر باش منامدن

 

کعبه زبانحالده، شه گرم طی راه

غم قائدی اولوب متمسک زمامدن

 

عشق و وفادی ملتزم شاه، راهده

بیر لحظه وقفه اولموری بو التزامدن

 

اکبر جمالی، ماه شب افروز کاروان

جلوه ایدنده سلسله مشگفامدن

 

اصغر سهیل تک، در اشگی عقیق ایدر

سلکه چکنده رشته مژگان مامدن

 

هر دل وقوع حادثه دن اضطرابده

مفهوم درد و غصه عیان هر کلامدن

 

سیاره طریق محبت ایدوب وقوف

دشت بلاده امر امام همامدن

 

چوخ شام صبحه یتدی، عیان اولدی لاجرم

خورشید، جیب عاشر شهرالحرامدن

 

باش ویردی گون، که باش ویره میر هدا او گون

راه وفاده کامه یته، ترک کامدن

 

گون چیخدی، چیخمییدی ولی کاش تا ابد

قورتارمییدی عالمی موج ظلامدن

 

سیر ایتمییدی کاش زمان، اولمییدی صبح

گردون قالیدی دور قدیم و مدامدن

 

آفاق نینواده چیخان گون، اولیدی کاش

طالع صباح لیله یوم القیامدن

 

گون چیخدی روشن ایتدی او آشوب صحنه سین

قوزاندی بانگ و هلهله قوم لئامدن

 

چشم سپهر خیره اولوب پهن دشتده

برق سنان و خنجر و سهم و سهامدن

 

اعجوبه بیر مقابله گوردی فلک او گون

انصار شاه دینیله افواج شامدن

 

بیر عده بیر سپاه گرانیله روبرو

دل سخت جمله آهن و سنگ و رخامدن

 

اسدی سموم کینه او صحراده ناگهان

شمشاد قدلر هامی دوشدی خرامدن

 

جام بلانی ایلدی لبریز دست عشق

سرمست ایدوب حریف لری دور جامدن

 

دامن فشان اولوب هامی دنیایه شوقله

هر جرعه نوش لب تر ایدوب بو مدامدن

 

آفاق نینواده چیخان گون، اولیدی کاش

طالع صباح لیله یوم القیامدن

 

گون چیخدی روشن ایتدی او آشوب صحنه سین

قوزاندی بانگ و هلهله قوم لئامدن

 

چشم سپهر خیره اولوب پهن دشتده

برق سنان و خنجر و سهم و سهامدن

 

اعجوبه بیر مقابله گوردی فلک او گون

انصار شاه دینیله افواج شامدن

 

بیر عده بیر سپاه گرانیله روبرو

دل سخت جمله آهن و سنگ و رخامدن

 

اسدی سموم کینه او صحراده ناگهان

شمشاد قدلر هامی دوشدی خرامدن

 

جام بلانی ایلدی لبریز دست عشق

سرمست ایدوب حریف لری دور جامدن

 

دامن فشان اولوب هامی دنیایه شوقله

هر جرعه نوش لب تر ایدوب بو مدامدن

 

دست وفائله دریب اول جمع، تو به تک

گلبوته شهادتی شاخ مرامدن

 

بزم لقایه تاپدیلا یول راه عشقده

تسلیم جان یولوندا ایدن اهتمامدن

 

بیر کیمسه قالمیوب اولا یاور او بیکسه

خرد و کبیر و سید و حر و غلامدن

 

ایوای او وقتدن که شهنشاه مشرقین

عزم شهادتیله چیخوبدور خیامدن

 

گویا حریم عصمت پیغمبره ایدوب

اعلان حشر خیمه ده، آخر سلامدن

 

گیتمه حسین، گیتمه سسی عرشه اوج ایدوب

دور حریم خسرو ذوالاحتشامدن

 

طفل صغیر، سیل بلا خانمان فک

مشگل طناب صبر قالا اخترامدن

 

شه دامنین دوتوب ایله آغلاردی گوییا

باران غم یاغاردی بهاری غمامدن

 

شه صبری سالدی جوهره صبری حیرته

دل جلوه گاه دلبر اولوب، بو دوامدن

 

ناگه صفیر تیردن آلدی پیام وصل

پروازه گلدی طایر جان بو پیامدن

 

شوق وصال، نقش وجودی ایدوبدی محو

آئینه ضمیر منیر امامدن

 

بالمره کسدی الفتین اهلندن، اولوب

بو رشته ده اگر چه اثر انفصامدن

 

اوز قویدی رزمگاهه طرف، شهسوار عشق

ظلمات کفری تا یارا برق حسامدن

 

وحدت فروغی، تابش ایدوب موج کثرته

بیر حمله ایله سالدی صفوفی نظامدن

 

بئس المصیر راهنی طی ایتدی لاجرم

هر کیمسه اوز چووردی ره انهزامدن

 

تیغیله بیر شراره عدو کشتنه ووروب

کیم عالم آز قالیبدی یانا بو ضرامدن

 

اولدی تمام جنگ و جدل، نوبتی یتوب

اوج کماله شوق لقا بو تمامدن

 

مرکب دایاندی مصرع سلطان عشقده

ال چکدی دست حق، عنان و لجامدن

 

عنوان خارجی ویریلوب صرف وحدته

دین حس خجلت ایتدی بو اتهامدن

 

اکبر فراقی، عمری ز بس بی صفا ایدوب

بی زار اولوب جراحت دل، التیامدن

 

بدر انتقامنه او شهی ایتدیلر شهید

باک ایتمیوبله خالق ذوالانتقامدن

 

گورسندی بیر اثر لب لعلنده سون نفس

پیکان دمنده اصغر ایدن ابتسامدن

 

یعنی که سلم عشقه، نه لازم خدنگ و تیغ

صیاد کین قصاص آلوری صید رامدن

 

(عابد) حسین آدی، هامی دردین دواسیدی

آختار صفای آیینه دل بو نامدن

 

دل خانه سین غبار تعلقدن ایله پاک

تا جلوه گاه یار اولا بو اختمامدن

 

منضم حقیقته گر اولا عشق معنوی

شور حسین فاش اولی، بو انضامدن

 

بو قلزم عنایت اگر جوشش ایتمه سه

اولماز مراد گوهری تحصیل دامدن

 

درک ایتماقا ولای حسینی بهاسینی

توفیق ایسته دادگر لا ینامیدن

 

مرحوم عابد تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: احوالات خروج از مکه ,
زبان شعر و شاعر: نوحه ترکی , عابد