متن کامل اشعار استاد فانی تبریزی بخش اول

مجموعه کامل متن اشعار ترکی و فارسی استاد فانی تبریزی (عباس داداش زاده) - بخش اول

-------------------------------

زبانحال به حضرت رقیه (سلام الله)

 

یوزون ارغوان گلی تک  سولوب بو نه داستاندی رقیّه‌جان

بولوسن جمال مهرون منه گل و گلستاندی رقیّه‌جان

 

گوره‌ گر بو حالت زاریله سنی دیدة مه و آفتاب

توکر اشگ تر یوزه دم به دم یانار ای قرار دل رباب

اولا کاش کون و مکان بو گون دل بیقرار یمه تک خراب

نیه هر نفس ایشون ای گلوم غمله فغاندی رقیّه‌جان

 

بو خرابه طیّ طریقده سنه خانقاه حضور دور

بو خرابه راه وصالده سنه شاهراه عبور دور

بو خرابه قلّه عشقده سنه جلوه‌گاه ظهور دور

بلی مست جام محبّته بورا چون جناندی رقیّه‌جان

 

اولا گر بو راه وصالده او گؤزل ایاقلارون آبله

داغلوب گیده ره عشقده فرّ و شوکتون ایلمه گله

بونی بول‌کی یاره یتیشماقین یولی چوخدی مرحله مرحله

بو بلالر اهل محبّته ره امتحاندی رقیّه‌جان

 

بو خرابده گیجه‌لر ایشون اولی ناله تا دم صبحگاه

ائلیوب سنون نفسون منه بو مکانی مسجد و خانقاه

نه صفالی یردی عبادته سوله یاحسین سوله یا الاه

که بو ذکرلر هامی عاشقین دلنه رواندی رقیّه‌جان

 

نه سنون گوزونده قالوب یوخی نه قالوبدی منده توان و تاب

گیجه گوندوز آه و فغانیله سالوسان بو عالمه انقلاب

سارالوب یوزون غم و غصّه‌دن یورولوبسان ای دل بوتراب

سوله نیلییم، بولوسن آنان سنه مهرباندی رقیّه‌جان

 

بو خرابه گوشه‌سی اولدی تا سن نازنینه مکان بالا

دئدیم ایله سن غم و دردیوی من بی‌نوایه بیان بالا

ندن ایلدون بو قدر غمی من دل غمینه نهان بالا

منه ایندی کشف و عیان اولور بونه داستاندی رقیّه‌جان

 

سنی اوچ گون اوچ گیجه ایلیوب غم آیریلوق بیله دیده‌تر

من زاره گور او شهین ایدر غم فرقتی نقدر اثر

ایلیوب مصیبت آیریلوق من خسته نی ایله خون جگر

که دوزنمّرم بو مصیبته غم بیکراندی رقیّه‌جان

 

ندن ای گل حق لم یزل گیجه آغلوسان گونوز آغلوسان

ندن ای جمال حقه مثل گیجه آغلوسان گونوز آغلوسان

بیله کیم فراقدن ای گوزل گیجه آغلوسان گونوز آغلوسان

یته سن وصال حقیقته منه بو عیاندی رقیّه‌جان

 

سنده من کیمی ای گوزل بالام نار هجردن گرچه یانموسان

شوق وصل جانان هوا سیله شام و کوفه نی چوخ دولانموسان

ایله اوز موسن ال بوکوندن بو خرابده دالدالانموسان

گوئیا بو یئر شامده سنه ابدی مکاندی رقیّه‌جان

 

سن کی ایلدون بو خرابده وصل یاریدن اوتری اعتکاف

گوز یاشیله آیینة دلی صیقل ایلدون مثل آفتاب

لایق اولدی دل، جان حضورنه، گلدی شه باشی ایلدون طواف

باش نه باش که هر آشنایه بیر گنج شایگاندی رقیّه‌جان

 

فکر شاعری شوق وصلدن نوحه ایلیوب ایله منحرف

وزن و قافیه چخدی فکردن اولدی وزن‌لر بیله مختلف

یازدی نوحه نی اشگ چشمله راز عشقوی ایّدی منکشف

سنده لطفله ایله بیر نظر گورنه خوش بیاندی رقیّه‌جان

 

طاقت و توان ویردی فکرینه تا بو نوحه نی ایستیوب «حبیب»

«عابد» فتی سویلیوب کی یاز «فانیا» داخی ایلمه شکیب

ایسته حقّدن تا کی ایلیه جمله اونلارا کربلا نصیب

حق یانوندا چوخدور شرافتون عالمه عیاندی رقیّه‌جان

 

 استاد فانی تبریزی

منبع وبسایت استاد فانی تبریزی

موضوع: حضرت رقیه (س) زبانحال ,
زبان شعر و شاعر: نوحه ترکی , فانی تبریزی

-------------------------------

دوشینه کجا بودی

 

دوشینه کجا بودی و مهمان که بودی

چون اشک من ای ماه به دامان که بودی

 

آشفته وسرگشته ومخمور و خرابی

ای جان جهان دوش تو جانان که بودی

 

سرخی رخت گرنبود از می گلگون

باز ای بت میخواره پریشان که بودی

 

می جوش زند ازلب میگون تو جانا

خود گوی که در چشمه حیوان که بودی

 

رو چون گل و موسنبل و لب غنچه و قد سرو

ای سرو روان درسر بستان که بودی

 

اطفال به دنبال من بیدل مجنون

تو مشعل روشنگر ایوان که بودی

 

پروانه صفت سوختم ازشعله آهت

گوشمع شب افروز شبستان که بودی

 

سرتابه قدم غرق کمالات خدایی

ترسابچه درمکتب عرفان که بودی

 

من فانیم از عشق توسرگشته وحیران

آیینه به کف باز تو حیران که بودی

 

استاد فانی تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: غزل ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , فانی تبریزی

-------------------------------

نغمه ساز

 

هان ماه صیام است در میکده باز است

یاران بشتابید دگر وقت نیاز است

 

خم های الهی همه در جوش و خروشند

احرام ببندید ز جان وقت نماز است

 

سر‌‌ّ دل خود را که بر غیر نهفتید

با یار توان گفت که او محرم یار است

 

عمریست که ما گوشه نشینان بلاییم

آری چه توان کرد که آن زلف دراز است

 

گه بر سر داریم و گهی در دل خاکیم

کاین راه جنون جمله نشیب است و فراز است

 

دل خسته شدیم از عمل ناصح سالوس

تسکین دل خسته ما زخمه ساز است

 

بر عاشقت ای حافظ شیراز نظر کن

این عشق حقیقی است نه از روی مجاز است

 

مستغنی عشقی تو و من فانی مسکین

غم نیست ز فقرم که شهم بنده نواز است

 

 فانی تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: رمضانیه ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , فانی تبریزی

-------------------------------

در ولادت حضرت امام حسین (علیه السلام)

 

دیدم امشب خیمه ای رشک جنان

ساکنانش بندگان لامکان

 

جلوگراز قبه اش آیات نور

گشته از اوج تجلی رشک طور

 

دردرون خیمه پر رمزو راز

کودکی خوابیده اندر مهد ناز

 

آفرینش پرفروغ از روی او

کون وامکان ظلمت ازگیسوی او

 

ماه و خورشید و فلک ازجان ودل

جمله در چرخش به دورش متصل

 

قدسیان مبهوت آن والامکان

علویان حیران آن آرام جان

 

شب بود روشنگر راز نهان

از فروغ اختران آسمان

 

ماه می تابد به پهنای زمین

با هزاران عشوه های نازنین

 

آسمان افتاده اندر کوی او

خاک وباد وآب وآتش سوی او

 

خاک می گوید منم خاک درش

هرچه فرماید شوم من چاکرش

 

آب می گوید منم مهر بتول

هین منم دلداده آل رسول

 

باد می گوید به گوش لاله ها

داستان ماجرای کربلا

 

گوید آتش بر جهان آتش زنم

گر بفرماید شه جان و تنم

 

آری از الطاف رب ممکنات

غلغله افتاده اندر شش جهات

 

غرق شادی بیت پاک قل کفی

مهبط تنزیل حی کبریا

 

جمله سرخوش از عنایات الاه

ازعطای خالق خورشید و ماه

 

عقل را گفتم که امشب قصه چیست ؟

فاش برگو دردرون خیمه کیست ؟

 

گفت امشب نور یزدان منجلی ست

جشن میلاد حسین بن علی ست

 

گشتم ازگفتار عقلم مست مست

یادم آمد روز پیمان الست

 

روز میثاق خداوند جهان

با تمام بندگان سرگران

 

از الست و نغمه قالوا بلی

پرشد آنجا طالبان ابتلا

 

تاکه وقت عهد این سرور رسید

محنت عالم همه بر جان خرید

 

قصه کوته کن ملال آرد ملال

این حکایت های جانسوز خیال

 

شکرحق گو خوش سرودی فانیا

قصه میلاد پور مصطفی

 

 استاد فانی تبریزی

کانال اشعار فانی تبریزی

موضوع: حضرت امام حسین (ع) میلاد ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , فانی تبریزی

-------------------------------

در مدح حضرت رسول اکرم (صلی الله)

 

بحر عظیمی بود مکتب عرفان تو

درّ و گهرها بود در دل فرقان تو

درک کند عقل کی غایت تبیان تو

دل چه خبر دارد از باطن قرآن تو

ظاهر آن پرنگار باطن آن شاهکار

 

منطق فرقان تو غایت رحمت بود

مشعل عرفان تو نور هدایت بود

شیوة اخلاق تو عین کرامت بود

بندگی درگهت اوج سعادت بود

لطف تو بر بندگان هست به لیل و نهار

 

غبطه برد خسروان بر کله و تاج تو

مات بود قدسیان جمله ز معراج تو

مشعل حق باشد آن سراج وهّاج تو

جملة کون و مکان یکسره محتاج تو

عالم و آدم بود بنده و تو شهریار

 

جمله عنایات تو هست لطیف و جمیل

آیت قرآن تو هست بحق بی‌بدیل

سلسلة پاک تو در ره عرفان دلیل

بادة عرفان تو چون قدح سلسبیل

هست به احباب تو همچو می خوشگوار

 

نور هدایت به حق کیست به غیر از علی‌(ع)

کیست که انوار حق شد ز رخش منجلی

دیده نبیند علی‌(ع) هست یقین ز احولی

کرده به دستور حق، نبی‌(ص) علی‌(ع) را ولی

تا که امّم بعد از او جمله شود رستگار

 

ای که ترا داده حق نعمت خلق عظیم

شافع روز جزا صاحب قلب سلیم

«فانی» مسکین ز جان گشته بکویت مقیم

با نظر لطف تو دور شود از جحیم

بندگی درگهت هست به وی افتخار

 

کرد حق از فیض تو جمله جهان غرق نور

شد ز تجلاّی تو پردة ظلمت به دور

گشت ز ارشاد تو نور حقیقت ظهور

یافت زتعلیم تو عالم و آدم شعور

شعلة عرفان تو زد به دل و جان شرار

 

استاد فانی تبریزی

کانال اشعار فانی تبریزی

موضوع: حضرت محمد (ص) مدح ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , فانی تبریزی

-------------------------------

در ولادت حضرت امام جواد (علیه السلام)

 

بود جان جانان جوادالأئمّه (ع)

که باشد چو قرآن جوادالأئمّه ‌(ع)

 

جمالش چو شمعی به مشکات عرفان

بود نور یزدان جوادالأئمّه‌

 

به ذرّات عالم در این ملک هستی

بود شاه و سلطان جوادالأئمّه‌

 

چو فرمان براند شود فرض مطلق

به کیهان و کیوان جوادالأئمّه‌

 

به فضل و به حکمت به عرفان و دانش

بود پیر لقمان جوادالأئمّه‌

 

به باغ ولایت قدش چون صنوبر

رخش ماه تابان جوادالأئمّه‌

 

به خیل یتیمان و جمع مساکین

کند جود و احسان جوادالأئمّه‌

 

تو فانی مخور غم ز دردت که باشد

به درد تو درمان جوادالأئمّه‌

 

استاد فانی تبریزی

کانال اشعار فانی تبریزی

موضوع: حضرت امام جواد (ع) مدح و میلاد ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , فانی تبریزی

-------------------------------

غزل چشم فتنه انگیز

 

به دل صد شور و غوغا شد ز چشم فتنه انگیزت

به جانم آتش اندازد زنخدان دلاویزت

 

شراب عشق نوشیدم ، خُمار حسن جانانم

بیا ساقی قدح پر کن بگردان جام لبریزت

 

لب شیرین و میگونت بود آب حیات ای جان

دلم صد بوسه می خواهد ز لب های شکرخیزت

 

شکفته بینمت همچون ، گل نسرین بحمدلله

بهار خرّمی ای گل ، نباشد فصل پاییزت !

 

ز ابروی کمان کرده هزاران فتنه برخیزد

بیاید بوی چنگیزی از آن ابروی خونریزت

 

دلم خون شد ز هجرانت کجایی ای عزیز جان

منم دلدادۀ رویت منم مشتاق شب خیزت

 

قسم بر جان مشتاقان تو را من دوست می دارم

بیا ای یار فرزانه رها کن زهد و پرهیزت

 

ز شیرازند اگر عاشق شما را حافظ و سعدی

منم فانی دلداده ز مشتاقان تبریزت

 

 استاد فانی تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: غزل ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , فانی تبریزی

-------------------------------

غزل

حلاج عشق

 

دوش در رویای نوشین دیدمش

دیدمش بوئیدمش بوسیدمش

 

دیدم آری خنده بر لب دل پریش

می کشاند دار خود بر دوش خویش

 

باز دیدم از اناالحق غرق نور

زان اناالحق بر جهان افکنده شور

 

علویان از وحدتش غرق شهود

قدسیان از حیرتش سر در سجود

 

گفتم ای سرمست و سرگردان عشق

ای ز لطف ذات حق حیران عشق

 

در نماز عشق ای درد آشنا

گو چه گفتی عاشقانه با خدا ؟

 

کاین شیوخ و شهنه ها در هر زمان

از تو می ترسند پیدا و نهان !

 

کیستی ای نام و یادت برملا

مانده اندر ورطه ی اندیشه ها ؟

 

رفتی و خاکسترت بر باد شد

ناله هایت در زمان فریاد شد

 

فانی سرمست و حیران روز و شب

دارد از حق راز منصوری طلب

 

استاد فانی تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: غزل ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , فانی تبریزی

-------------------------------

غزل

بیدلان حیران

 

ما همه بیدلان حیرانیم

سرخوشان شراب جانانیم

 

از لب لعل یار مدهوشیم

در رخ ماه دوست حیرانیم

 

در هوای نگار پرده نشین

همچو گیسوی او پریشانیم

 

دیده ها تا بدیده دیده دوست

تیرباران خیل مژگانیم

 

یار ما گر فراق می خواهد

ما ز جان دوستدار هجرانیم

 

صلح کن با جهان و هر چه در اوست

که در این چند روزه مهمانیم

 

ما همه بندگان پیر مغان

از دل و جان فدای سلطانیم

 

همچو فانی ز لطف حضرت دوست

سرخوش از جام عشق و عرفانیم

 

استاد فانی تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: غزل ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , فانی تبریزی

-------------------------------

 

غزل نغمه تسبیح

 

ذکرهمه کاینات نغمه تسبیح اوست

اوست که مجذوب اوجمله جهان موبه موست

 

پرتو الله نور تافت به مشکات جان

عالم غیب و شهود روشن از انوار اوست

 

جلوه اشراق حق هست چنان آشکار

هرطرفی رو کنی یار تو را روبه روست

 

نغمه مرغ چمن نکهت نسرین و گل

ازلب او نغمه ساز وز دم او مشکبوست

 

رهروی ازکوی عشق گفت به گوشم نهان

ناله قمری به باغ از رخ او گفتگوست

 

خسته مشو جان من درطلب وصل دوست

زآنکه همه کاینات در طلبش کوبه کوست

 

خون دل از دیدگان گاه به شب گه به روز

ازپی او رهسپار وز غم او جو به جوست

 

برسر دار فنا خوش بسرود آن فتی

بهر نماز ولا خون دل آب وضوست

 

مقصد و مقصود ما فقروفنا در خداست

فانی مسکین مگو در طلب های وهوست

 

فانی تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: غزل ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , فانی تبریزی

-------------------------------

در مدح حضرت زینب کبری (سلام الله)

 

ای بانوی خلوت خدارت

وی نام تو معنی طهارت

 

ای چرخ برین عماری تو

وی اوج فلک تو را عمارت

 

ای معنی زهد و قدس و تقوی

از نام تو وجه استعارت

 

ای پرده فکنده بر رخ ماه

 سبّابه تو به یک اشارت

 

گر سایه تو سپهر بیند

 بر اختر کان دهد بشارت

 

گر آه تو بر فلک کشد سر

 سوزد دل چرخ از ارادت

 

اجرام فلک اگر به صدرند

بر جمله تو  را بود صدارت

 

در کام تو هست شهد فائق

 در راه حسین هر مرارت

 

 از تست علاج دردمندان  

 ای عقده گشای مستمندان  

 

ای از تو عفاف را تفاخر

از صبر تو صبر در تحیّر

 

از درک وقار نفس پاکت

 درمانده، عقولِ در تحجّر

 

ته جرعه خوران بزم اخلاص

 در بهت ز مست ساغر پر

 

کی قدر تو را توان سنجش

  نشناخته خشت خام از دُر

 

هرگز نرسد به درک فضلت

 ارباب عقول از تفکر

 

از آن همه زنجها که بردی

هر اهل دل است در تأثر

 

بالّه که تو برتری و والا

 از هر چه خرد کند تدبّر

 

محتاج عنایت تو هستند

 از خرد و کلان و بنده و حرّ

 

  مام فلک از تو هست نازان  

  تا روز جزا به اهل عرفان

 

 استاد فانی

منبع کانال و وبسایت استاد عباس داداش زاده (فانی)

موضوع: حضرت زینب کبری (س) مدح ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , فانی تبریزی

-------------------------------

زبانحال حضرت فاطمه زهرا (سلام الله)

 

ای منیم جسمیمه جان عمواوغلی

دردیمه یوخدی درمان عمواوغلی

 

گرچه یوخ چاره درد فراقه

یاندی دل آتش اشتیاقه

واریئری اوج ائده نُه رواقه

ناله و آه و افغان عمواوغلی

 

ظلمیله یاندی باب امامت

قلبیم اودلاندی اولدی قیامت

محسنیم تاپدی فیض شهادت

منده جانانه قربان عمواوغلی

 

 اولسا جسمیمده گر مین جراحت

بیر باخشیدا ائدرسن طبابت

لطفله گل ایله سن تلاوت

باشیم اوستونده قرآن عمواوغلی

 

دوشدی عمروم گونی گر زواله

قامتیم دوندی غمدن هلاله

یا علی سن داریخما بوحاله

اولما غمناک و نالان عمواوغلی

 

سن امام هامی ماسواسن

کون و امکانه مشکل گشاسن

فاطمه دردینه آشناسن

مشکلین ایله آسان عمواوغلی

 

سن وصّی آتام مصطفی‌سن

شأنیده رتبه‌ده مرتضی‌سن

معنی سورة هل اَتی‌سن

ساقی باغ رضوان عمواوغلی

 

درد عشقون سنون کیمیادی

خاک پایون گؤزه توتیادی

ریزه خوارین هامی ماسوادی

اولموشام منده مهمان عمواوغلی

 

آغلاسا گر حسنله حسینیم

زینب و ام‌کلثوم دوعینیم

آسمانه چخار شور و شینیم

قویما ایتسونله افغان عمواوغلی

 

سیّـــدی آبــــرومند و عــــطّار

ایستــه‌دی ((فانی‌دن)) بیــله اشعـار

یازدی او نوحه‌سین دیده خونبار

سنده قیل لطف شایان عمواوغلی

 

استاد فانی تبریزی

منبع وبسایت استاد فانی تبریزی

موضوع: حضرت فاطمه زهرا (س) زبانحال ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , فانی تبریزی

-------------------------------

در مدح حضرت فاطمه زهرا (سلام الله)

 

 چه می‌توانم بیان نمایم به وصف زهرا‌ زطبع گویا

ستوده او را به قول شیوا، که گفته طاها‌ بر‌او«فداها»

 

تویی فروغ چراغ خلقت صفای ایمان زلال عصمت

تو آن همائی به اوج عزّت که پر کشیدی به بیکران‌ها

 

شراب عرفان ازل تراوید ، شدی تو سرمست جام توحید

ز نشئة آن بسان خورشید کنی فروزان تمام دنیا

 

به اصل ایمان شدی تو نائل زخویش فانی به حق واصل

تو هستی آری به صد دلایل فروغ عصمت بهای تقوا

 

تو شاهکاری ز صنع سرمد تو یادگاری ز نور احمد‌

به هر دیاری تویی مسدّد زلطف حیّ خدای دانا

 

به آفرینش یگانه گوهر صفات حق را نشان و مظهر

چو هست نورت زنور داور به جمله عالم تویی چو بیضا

 

بود مقامت بلند و شاهق نیازمندت همه خلایق

از آن بفرمود امام صادق‌ که امّ ما بِه زجملة ما

 

حدیث و قولت ندای قرآن ولایت تو ولای قرآن

رضایت تو رضای قرآن توئی به‌قرآن مفاد و معنا

 

بود طریقت طریق عرفان ولایت تو کلید رضوان

بود نصیبش عذاب و نیران هر آن که باشد تو را ز اعدا

 

نمودی از دل چو خطبه ایراد بنای طغیان برفت بر باد

بلی جهان را زظلم و بیداد نمودی آگاه زنطق گویا

 

زنی که اهل صواب باشد همیشه بر رخ نقاب باشد

پیام زهرا حجاب باشد چه پیش بینا چه پیش اعمی

 

اگر بپرسی زجور امّت چه گشته ((فانی)) گل رسالت؟

بود شهید ره ولایت به حق حیدر به جان طاها

 

استاد فانی تبریزی

منبع وبسایت استاد فانی تبریزی

موضوع: حضرت فاطمه زهرا (س) مدح ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , فانی تبریزی

-------------------------------

اربعین حسینی

 

تا غمزدگان آل طاها

دیدند دیار کربلا را

 

از ناقه خود زمین فتادند

کردند همه فغان و غوغا

 

شد شور قیامتی نمایان

اندر دل دشت و کوه و صحرا

 

هر مادر غم کشیده بوئید

عطر گل خود به زیر غبرا

 

سرگرم وصال یار خویشند

از مرد و زن و ز پیر و برنا

 

من نیز حسین خویشتن را

بودم به میان دشت جویا

 

جویای بقای آفرینش

آن مظهر حق ، شهید تقوا

 

اینجاست که آرمیده در خاک

آن آیت ذات حیّ اعلا

 

تا مرقد او به بر گرفتم

فریاد و فغان ز سر گرفتم

 

گفتم که غمم ز سر بگویم

یا کوته و مختصر بگویم

 

گویم ز جفای کوفه یا شام

یا محنت این سفر بگویم

 

از درد و غم خرابه گویم

یا خون شدن جگر بگویم

 

ازغصه دختر سه ساله

یاشرح غم دگر بگویم

 

با باد صبا حدیث عشقت

هر روز و شب و سحر بگویم

 

گه شرح فراق جانستانت

با شمس و گهی قمر بگویم

 

گه قشه داستان ایثار

بر اهل جهان ز سر بگویم

 

گوید دل من، تمام غمها

باخاک تو سر بسر بگویم

 

هر جا نگرم غم است و اعدا

درد است و ملال و رنج و غوغا

 

یکسو همه مادران عاشق

در مهر و وفا و عشق صادق

درد و غم هجر را کشیده

آخر شده بر وصال لاحق

 

گویند بهم به رمز و ایماء

شرح دل دردمند واثق

 

چون کوه به صبر و بردباری

بودند همه بلند و شاهق

 

بودند همه وفا گزینان

مشتاق حقیقت و حقایق

 

سرمست وصال یار خویشند

مدهوش حق و بهم موافق

بودند همه ز فرط ایثار

فارغ ز تمامی علایق

 

جز صحبت یار هچکس را

در بزم لقا نبود لایق

 

شد نوبت کوچ کاروانم

هنگام فراق جانستانم

 

استاد فانی تبریزی

منبع کانال اشعار فانی تبریزی

موضوع: احوالات اربعین ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , فانی تبریزی

-------------------------------

اربعین حسینی

 

منم آنکه از فراقت غم جانگداز دارم

چه کنم که با تو پنهان سر کشف راز دارم

 

منم آن غمین بیدل که بلاکش فراقم

به وصالت آرزومند دل پاکباز دارم

 

به کجا روم که بی تو همه عالم است ظُلمت

زبهای دولت تو سر سرفراز دارم

 

چو شمیم جانفزایت به مشام جان رسیده

زهوای وصل رویت دل چاره ساز دارم

 

چه غم ار زجور دشمن، شده خاک تیره گلگون

که میان این گلستان چو تو سروِ ناز دارم

 

زجدایی تو خون شد دل داغدار زینب(س)

مه من مگر ندانی که به تو نیاز دارم؟

 

به نماز لیل گفتی که تو را به یاد آرم

همه شب به یادت ای جان هوس نماز دارم

 

زگذشت اربعینی شدم از جهان چنان سیر

که نه شوق خانه رفتن نه سر حجاز دارم

 

«غم دل چه‌ باز گویم که تو را ملال گیرد

کنم این حدیث کوته که غم دراز دارم»

 

دل دردمند فانی شده عاشق لقایت

نظری نما که من نیز نظر مُجاز دارم

 

 استاد فانی تبریزی

منبع کانال اشعار فانی تبریزی

موضوع: احوالات اربعین ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , فانی تبریزی

-------------------------------

زبانحال به حضرت رقیه (سلام الله)

 

یوزون ارغوان گلی تک سولوب بو نه داستاندی رقیّه‌جان

بولوسن جمال مهون منه گل و گلستاندی رقیّه‌جان

 

گوره‌گر بو حالت زاریله سنی دیدة مه و آفتاب

توکر اشگ تر یوزه دم به دم یانار ای قرار دل رباب

اولا کاش کون و مکان بو گون دل بیقرار یمه تک خراب

نیه هر نفس ایشون ای گلوم غمله فغاندی رقیّه‌جان

 

بو خرابه طیّ طریقده سنه خانقاه حضور دور

بو خرابه راه وصالده سنه شاهراه عبور دور

بو خرابه قلّه عشقده سنه جلوه‌گاه ظهور دور

بلی مست جام محبّته بورا چون جناندی رقیّه‌جان

 

اولا گر بو راه وصالده او گؤزل ایاقلارون آبله

داغلوب گیده ره عشقده فرّ و شوکتون ایلمه گله

بونی بول‌کی یاره یتیشماقین یولی چوخدی مرحله مرحله

بو بلالر اهل محبّته ره امتحاندی رقیّه‌جان

 

بو خرابده گیجه‌لر ایشون اولی ناله تا دم صبحگاه

ائلیوب سنون نفسون منه بو مکانی مسجد و خانقاه

نه صفالی یردی عبادته سوله یاحسین سوله یا الاه

که بو ذکرلر هامی عاشقین دلنه رواندی رقیّه‌جان

 

نه سنون گوزونده قالوب یوخی نه قالوبدی منده توان و تاب

گیجه گوندوز آه و فغانیله سالوسان بو عالمه انقلاب

سارالوب یوزون غم و غصّه‌دن یورولوبسان ای دل بوتراب

سوله نیلییم، بولوسن آنان سنه مهرباندی رقیّه‌جان

 

بو خرابه گوشه‌سی اولدی تا سن نازنینه مکان بالا

دئدیم ایله سن غم و دردیوی من بی‌نوایه بیان بالا

ندن ایلدون بو قدر غمی من دل غمینه نهان بالا

منه ایندی کشف و عیان اولور بونه داستاندی رقیّه‌جان

 

سنی اوچ گون اوچ گیجه ایلیوب غم آیریلوق بیله دیده‌تر

من زاره گور او شهین ایدر غم فرقتی نقدر اثر

ایلیوب مصیبت آیریلوق من خسته نی ایله خون جگر

که دوزنمّرم بو مصیبته غم بیکراندی رقیّه‌جان

 

ندن ای گل حق لم یزل گیجه آغلوسان گونوز آغلوسان

ندن ای جمال حقه مثل گیجه آغلوسان گونوز آغلوسان

بیله کیم فراقدن ای گوزل گیجه آغلوسان گونوز آغلوسان

یته سن وصال حقیقته منه بو عیاندی رقیّه‌جان

 

سنده من کیمی ای گوزل بالام نار هجردن گرچه یانموسان

شوق وصل جانان هوا سیله شام و کوفه نی چوخ دولانموسان

ایله اوز موسن ال بوکوندن بو خرابده دالدالانموسان

گوئیا بو یئر شامده سنه ابدی مکاندی رقیّه‌جان

 

سن کی ایلدون بو خرابده وصل یاریدن اوتری اعتکاف

گوز یاشیله آیینة دلی صیقل ایلدون مثل آفتاب

لایق اولدی دل، جان حضورنه، گلدی شه باشی ایلدون طواف

باش نه باش که هر آشنایه بیر گنج شایگاندی رقیّه‌جان

 

فکر شاعری شوق وصلدن نوحه ایلیوب ایله منحرف

وزن و قافیه چخدی فکردن اولدی وزن‌لر بیله مختلف

یازدی نوحه نی اشگ چشمله راز عشقوی ایّدی منکشف

سنده لطفله ایله بیر نظر گورنه خوش بیاندی رقیّه‌جان

 

طاقت و توان ویردی فکرینه تا بو نوحه نی ایستیوب «حبیب»

«عابد» فتی سویلیوب کی یاز «فانیا» داخی ایلمه شکیب

ایسته حقّدن تا کی ایلیه جمله اونلارا کربلا نصیب

حق یانوندا چوخدور شرافتون عالمه عیاندی رقیّه‌جان

 

 استاد فانی تبریزی

منبع کانال اشعار فانی تبریزی

موضوع: حضرت رقیه (س) زبانحال ,
زبان شعر و شاعر: نوحه ترکی , فانی تبریزی

-------------------------------

راه شام و احوالات دیر راهب

 

از جور سپهر و دور ایام

شد وقت سفر به جانب شام

 

تا بانگ جرس ز کاروان خاست

شد باز شروع درد و آلام

 

اولاد نبی به روی ناقه

چون صید بخون طپیده در دام

 

دشمن ز پس و ز پیش سرها

اطفال حرم چو آهوان رام

 

هستند همه بلا کشیده

خاموش و شکسته حال و آرام

 

سرها همه روی نی فروزان

چون در شقف اختران گلفام

 

یارب ز که باشد این ستم ها؟

از کافر و گبر و عبد اصنام

 

نه این همه ظلم و جور و کینه

باشد همه از شیوخ اسلام

 

اندر دل غربت و بیابان

اولاد نبی ز غصه نالان

 

شد شامگه و در آن بیابان

بودیم همه ز غصه حیران

 

افتاد ره حرم به دیری

دیری که بود مکان عرفان

 

بودی به درون دیر ترسا

روشندلی از تبار خوبان

 

خود مظهر زهد و پارسائی

بل معدن لطف وجود و احسان

 

خود رسته ز ننگ و نام تثلیث

بل خسته ز اُسقفی و حیران

 

در علم و عمل چو پور مریم

عیسی دم و مست و حسن جانان

 

انجیل بدست لیک در دل

جویای حقیقت او ز قرآن

 

در آتش عشق یار سوزد

نالد ز فراق و دور هجران

 

دادند مکان در آن لُب از سیر

خاصّان حرم بپای آن دیر

 

شب بود و سکوت و نور مهتاب

من بودم و یاد یار و محراب

 

شب غرق سکوت و جمله عالم

در خواب خوش از عدو و احباب

 

در نیمه شب ندای غیبی

بیدار نموده راهب از خواب

 

بشنیده ز گوش جان ز ذرات

تسبیح و سلام ربّ الأرباب

 

سر کرده برون ز دیر و دیده

نور است جهان بسان مهتاب

 

در خارج دیر دیده درجی

درجی که بود درّ نایاب

 

ز آن درج رود به آسمان نور

نوری که برد ز هر دلی تاب

 

ظلمات شکسته از فروغش

چون نور سپیده سحرتاب

 

صندوق چو کعبه و ملائک

در طوف ویند همچون سالک

 

زان منظره عجیب و تابان

شد راهب دیر مست و حیران

 

از دیر برون شد و هراسان

آمد به میان قوم نادان

 

پرسید که میر کاروان کیست؟

گفتند که «خولی» آن پریشان

 

شد راهب دیر سوی «خولی»

آن مست غرور و غرق عصیان

 

پرسید ازل ز راز صندوق

گفتا بود آن سری ز عدوان

 

پرسید که باشد آن گرامی

گفتند بود حسین عطشان

 

پرسید همان که پور زهراست

فرزند نبی عزیز سبحان

 

آن زاده آخرین پیمبر

آن حکمرو ای کون و امکان

 

گفتند بلی عزیز طاهاست

فرزند علی و جان زهراست

 

راهب ز شنیدن سخن ها

زد بر سر خویش و کرد غوغا

 

گفتا که فغان ز جور امت

کردند عجب خطای عظما

 

ای وای عجب جفا نمودند

بر پور نبی عزیز زهرا

 

این قتل پیمبر است و از این

نالان و غمین بود مسیحا

 

از کشتن این عزیز خلاق

خون گریه کنند آسمانها

 

ما قصه این جفا شنیدیم

از جمله یاوران عیسی

 

پس گفت به دشمنش چه باشد !

سر را بدهی به پیر ترسا

 

این گوهر ناب باشد امشب

مهمان به کریچه نصا را

 

زر داد به سفله گان بی درد

بگرفت سر و به دیر آورد

 

شد دیر از آن جمال پرنور

مشکوه هدی و بیت محمور

 

باشد ز تجلیات انوار

از بهر کلیم وادی طور

 

یا همچو حریم کعبه گردید

آن بیت صنم سراچه شور

 

یا از جلوات نور ایزد

شد راهب دیر مست و مسرور

 

شد دیر صدف، به درّ لاهوت

آن راهب خسته نیز گنجور

 

پس رأس سلیل مصطفی را

با مشگ و گلاب شست و کافور

 

بس گریه نمود و کرد زاری

شد قلب لطیف او پر از نور

 

بنهاد به پیش روی، سر را

بوسید بسان درّ منثور

 

زد بوسه چو برگ گل رخش را

پس گفت ز جان ودل خدایا

 

بر حقّ مسیح پاک دامن

آن بنده خاصّ حیّ ذوالمن

 

لطفی بنما به پیر ترسا

گردد مگر او ز شرّ ایمن

 

یارب نظری که سرّ این سر

گردد به من حقیر روشن

 

ناگاه لب امام امکان

شد باز برای راز گفتن

 

گفتش چه بود ترا تمنا

گو داری اگر حدیث با من؟

 

گفتا تو که هستی، از غم تو

عالم شده غرق آه و شیون

 

هستی تو اگر مسیح مریم

گو از چه شدی اسیر دشمن؟

 

گر روح خدای لایزالی

شأنت به جهان بود مبرهن

 

شه گفت منم سلیل طاها

فرزند علی عزیز زهرا

 

راهب چو شنید این معما

گفتاکه محقق است رؤیا

 

یاد آمدش آنکه دیده در خواب

آن وعده حضرت مسیحا

 

گفتا به یقین که این حسین است

این است همین که گفته عیسی

پس گفت ز دل به شاه والا

رحمی بنما به پیر ترسا

 

پیری که اسیر ابن واب بود

پابند سه خوانی و چلیپا

 

لطفی کن و این اسیر غم را

آزاد نما ز هر تمنا

 

در پیش نبی شفاعتم کن

در یوم جزا به حقّ طاها

 

برگیر ز دست من در آن روز

بنمای رها ز رنج و بلوا

 

شه دید بود به حقّ راغب

گفت از سر موهبت به راهب

 

ای طالب حقّ و غرق اوهام

خواهی تو اگر طریق اسلام

 

بگذر ز سر خوانی و چلیپا

شو غرق حق و رها ز اصنام

 

زنار و لباس اسقفی را

بگذار و بگیر راه اسلام

 

ناقوس و صلیب و رنگ تثلیت

از دل بزدا و شو به حق رام

 

اقرار نما به حیّ واحد

آن صاحب عزّ و جاه و اکرام

 

بر گوی سپس نبی، محمد

تا اینکه شوی رها ز آلام

 

قرآن و نبی و آل طاها

هستند ز حق به خلق پیغام

 

تا جمله شوند نفس واحد

جوئید ز کردگار الهام

 

آنگه ز تو در صف قیامت

پیغمبر حق کند شفاعت

 

با طیّ مراحل و مراتب

شد عارف حق، جناب راهب

 

تلقین شهنشه ولا کرد

او را به رسول حق راغب

 

اقرار به عالم آفرین کرد

گفتا که منم به حقّ طالب

 

ز آن پس به نبی و آل احمد

اقرار نمود و گشت تائب

 

زد بوسه به رأس شاه و گفتا

هستی تو به من ز حق مواهب

 

ای هستی کلّ ماسوا را

با نفس نقیس خود مصاحب

 

هستی تو امیر کلّ هستی

مائیم بتو غلام و حاجب

 

باشد به من حقیر مسکین

فرمان اطاعات تو واجب

 

تهلیل بلب بداد سر را

بر قافله دار قوم اعدا

 

شد باز به نی هلال زینب

آن مایه ابتهال زینب

 

شد سوی دمشق موکب عشق

افزود غم و ملال زینب

 

سرها همه روز نی فروزان

نظاره گر جلال زینب

 

دیدم چو سر برادرم را

گفتم بنگر به حال زینب

 

سرحلقه کاروان توئی تو

با تو نبود زوال زینب

 

تا قائد کاروان تو هستی

آسوده بود خیال زینب

 

نک همسفر توام در این راه

آخر چه بود مآل زینب

 

تا سایه قسمت مأمنم ، هست

هستی همه در ظلال زینب

 

سرگرم حضور یار بودم

سرگشته شهریار بودم

 

استاد فانی تبریزی

منبع کانال اشعار فانی تبریزی

موضوع: احوالات راه شام ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , فانی تبریزی

-------------------------------

اشاره به عصر عاشورا

 

دیدم به خواب صحنة صحرای کربلا

خوابیده بود شورش غوغای کربلا

 

خورشید در شفق، خجل از آنچه دیده بود

مه در محاق غم به ثریای کربلا

 

باد خزان وزیده، شده لاله‌های عشق

پرپر ز ظلم و کینة اعدای کربلا

 

هر سو نظر کنی ز جفا کاری عدو

یک گلستان گل است به پهنای کربلا

 

یک سو فتاده شمس امامت میان خون

یک سو قمر، فتاده به غبرای کربلا

 

سرها به روی نی همه رفتند ومانده‌اند

تن‌ها به روی خاک معلّای کربلا

 

می ‌خورده‌اند از خُم توحید بی‌گمان

آن سرخوشان وادی سینای کربلا

 

جان داده‌اند و دولت جانان خریده‌اند

ای دل ببین جلالت سودای کربلا

 

اصغر به خواب رفته و ذرّات برّ و بحر

شرمنده‌اند ز آن دُر لالای کربلا

 

گوید فرات آه به من آبرو نماند

کاشک نبودم آب گوارای کربلا

 

فانی خموش باش و دگر قصّه کن تمام

جانم بسوخت از غم رؤیای کربلا

 

 فانی تبریزی

موضوع: احوالات تاسوعا و عاشورا ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , فانی تبریزی

-------------------------------

در مدح حضرت علی (علیه السلام)

 

ای جوهر جان جمله ذرّات

وی گوهر کُنه کلّ آیات

 

ای معدن عزّ و جاه و شوکت

وی منبع رأفت و کرامات

 

هستی به یقین و علم و تحقیق

بر خلق جهان تو باب حاجات

 

مرآت صفات کبریایی

ای آینة تمام آیات

 

اوصاف محیّر العقولت

بنموده عقول عاقلان مات

 

احباب تو در جنان غنودند

اعدای تو در سَقَر به ظُلمات

 

فرمود نبی:(ص)« تو باب علمی»

بر اهل زمین و بر سماوات

 

بر اوج کمال تو رسد فهم؟

پرسیدم و عقل گفت: هیهات!

 

تو صاحب تیغ ذوالفقاری

بی شبهه عزیز کردگاری

 

 استاد فانی تبریزی

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت علی (ع) مدح ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , فانی تبریزی

-------------------------------

احوالات عید غدیر خم

 

سروشی دوش گفت از سرّ وحدت

به گوش هوش جانم صد حکایت

 

گشود از راز هستی پرده هایی

که برد از دل توان و تاب و طاقت

 

سخن‌ها گفت و دُر سفت از امامت

خصوص از شاه اقلیم ولایت

 

از آن سر مست جام لایزالی

از آن سودائی حسن حقیقت

 

علی ز آن ماه عالم تاب عرفان

علی آن مهر رخشان سماحت

 

علی آن چشمه سار آب حیوان

علی آن پیر عرفان و دلالت

 

علی آن هادی راه عدالت

علی آن منبع جود و کرامت

 

علی آن گوهر دریای هستی

علی آن شهریار ملک عزّت

 

علی آن روح والای شریعت

علی آن مشعل راه طریقت

 

جمال الّله، لسان الّله، یدالّله

امین الله و مصباح هدایت

 

از آن اوصاف حسن کبریایی

چوسر مستان فرو ماندم به حیرت

 

رسید آنگه به گوش جان ندائی

بگو ای سالک جویای وحدت

 

هوالحیّ و هو الحقّ و هوالهو

علی حیّ و علی حقّ و علی هو

 

مرا بودی به دل ذکر هوالهو

حقیقت او، ازل او، لم یزل او

 

چنان در او فنا بودم ز وحدت

که بین ما نمی گنجید یک مو

 

به او حیران همه شب تا سحرگاه

همه رطب اللّسان با ذکر یاهو

 

به هر جایی نظر می‌کردم از دل

تجلّی می‌نمودی جلوۀ او

 

به حسن عارض دلدار خوبان

به بالای بلند و چین گیسو

 

به آن چشمان مست گلعذاران

که می‌بردی گرو از چشم آهو

 

به چشمان بصیرت بین که هر دم

جمال یار دیدندی به هر سو

 

به اخلاق تعبّد پیشه رندی

که بردی سجده بر محراب ابرو

 

به جام باده و پیر خرابات

به شمع و شاهد و ساقی خوش رو

 

به باغ و زاغ و گلگشت مصفّا

به رنگ ارغوان و یاس و شب بو

 

به آن آواز قمری در بهاران

به آن آوای شور انگیز کوکو

 

چه در کثرت چه در وحدت ندیدم

به جز ذکر هوالحیّ و هوالهو

 

تو هم ای عاشق شوریده بر گوی

چه در دیر و چه در مسجد،به هر کو

 

هوالحیّ و هوالحقّ و هوالهو

علی حیّ و علی حقّ و علی هو

 

به حال جذبه دیدم در سحرگاه

که از مستی خرابم خواه ، نا خواه

 

به خود باز آمدم رفتم به مسجد

بدیدم بندگانی سر به درگاه

 

چنان سرگرم ذکرند و مناجات

که نشناسد کسی درویش از شاه

 

گهی مستند و گه در جذبه و حال

گهی در حیرت آن رندان آگاه

 

گهی اندر قیام و گه قعودند

گهی گریان ز سوز درد جان کاه

 

فروغ و نور و اخلاص و کرامت

عیان از چهره های همچنان ماه

 

پریشان خاطرند از دوری یار

به حال توبه با استغفرالله

 

به پیش بندگان بودی امامی

که بسته چشم جان از ماسوی الله

 

مریدان صف به صف اندر قفایش

رها از قید و بند منصب و جاه

 

در آن وحدت سرای زهد و تقوا

بدیدم جملگی از ماه تا چاه

 

مصلّا پر فروغ و شور و عرفان

مصلّی اشک در چشم و به‌لب آه

 

در آن دم از رواق و طاق و محراب

به گوش جان رسید این بانگ ناگاه

 

هوالحیّ و هوالحقّ و هوالهو

علی حیّ و علی حقّ و علی هو

 

ز مسجد رفتم آنگه در خرابات

بدیدم عاشقانی در مناجات

 

ز جامی جملگی سر مست و حیران

به دور از خرقه‌ها و شطح و طامات

 

شراب‌ها هُوَالّله سرکشیده

عیان بردیده هاشان سرّ آیات

 

چنان مدهوش دلدارند تا حشر

که هوش خویشتن یابند هیهات!

 

بریده از تعلّق های هستی

رها گردیده از وادیّ ظلمات

 

تجلّیگاه حقّند و حقیقت

گهی با صبر و گاهی با کرامات

 

ز روی زرد و از چشمان گریان

نشان عاشقی می‌گشت اثبات

 

ز شادیّ و غم دنیا و عقبا

رها در محضر قاضی حاجات

 

به صدرمیکده رندی که کرده

به یاد وصل جانان صرف اوقات

 

چو پر می‌شد سبو از جام عرفان

به سوی عاشقان بودش اشارات

 

چو دیدم گفتم ای پیر خرابات

چه گویند این مریدان در مناجات

 

بگفت آن رهنما ی راه جانان

که می‌گویند از جان، همچو ذرّات

 

هوالحیّ و هوالحّق و هو الهو

علی حیّ و علی حقّ و علی هو

 

همی دیدم سحر در کوی رندان

پریشان خاطری سرمست و حیران

 

گذار افتاده در میخانۀ عشق

شراب معرفت نوشیده از جان

 

تو گوئی یک دو خُم صهبا کشیده

فرو شسته دل از زنگار عصیان

 

به تیرغمزه از عشّاق جانان

رباید عقل و هوش و دین و ایمان

 

ز چشمانش چکد آثار مستی

ز میگون لعل ریزد آب حیوان

 

کمند زلف او آشفته بردوش

شکار دل کند با فوج مژگان

 

به هنگام قیام آن سرو قامت

قیامت کردی از قامت نمایان

 

چکد ازدیده بر رخسار گلگون

سرشک او چنان از ابر، باران

 

چنان نالد زسوز درد جان سوز

که آتش می‌زند بر کون وامکان

 

چو درویشان حق ذکری به لب داشت

که گفتی گه نمایان گاه پنهان

 

بگفتم کای نگار دلفریبم

چه گویی زیر لب با حیّ منّان

 

بگفت آن کاشف اسرار جانان

به گوش هوش جان با چشم گریان

 

هوالحیّ و هوالحقّ و هوالهو

علی حیّ و علی حقّ و علی هو

 

شدم از فرط مستی در تمنّا

خیال یار آمد کرد غوغا

 

در آن غوغای سر مستی و رندی

طلب کردم ز ساقی جام صهبا

 

بداد آن ساقی میخانه جامی

که عقلم رفت و عشق آمد هویدا

 

ز شوق جلوة رخسار جانان

نظر کردم به هستی بی محابا

 

ندیدم جز علیّ حیّ اعلی

چه در مسجد چه در دیر و کلیسا

 

ز گوش جان شنو تا بازگویم

چه‌ها دیدم در آن شوریدگی ها

 

ز دیری آتشی روشن، ز پیری

به‌سان آتش موسی به سینا

 

به گرد آتش آن پیر بُرنا

قبا پوشان مه پیکر چو حورا

 

به ناقوس کلیسا نغمۀ عشق

نوازد گوش هر صاحب دلی را

 

از آن آهنگ موزون در تفکّر

پری رویان مه سیمای ترسا

 

به مسجد هم نوای بانگ تکبیر

از آن گل دسته‌ها می‌رفت بالا

 

بهشتی سیرتان در اوج اخلاص

به حال سجده با محبوب یکتا

 

همه در بندگیّ شاه کونین

کمر بر بسته چون مردان هیجا

 

همه افتان و خیزان از تحیّر

همه سرمست و حیران از تماشا

 

به ذکرش مست و حیران جمله ذرّات

به وردش سر گران اعیان و اشیا

 

نظر کردم در آن احوال مستی

به هفت اقلیم عشق و هفت خضرا

 

به هفت اورنگ و هفت آباء علوی

به هفت ایّام هفته هفت دریا

 

به هر هفتی که باشد هفت در هفت

به هفت اندام «فانی» هفت اعضا

 

ندیدم در همه ذرّات هستی

به جز ذکری که می‌گویند پیدا

 

هوالحیّ و هوالحقّ و هوالهو

علی حیّ و علی حقّ و علی هو

 

استاد فانی تبریزی

منبع کانال اشعار فانی تبریزی

موضوع: غدیر خم ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , فانی تبریزی