اشعار برگزیده حاج محمد ژولیده

مجموعه کامل اشعار مذهبی حاج محمد ژولیده سروده شده در مدح خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام

-------------------------------

در مدح حضرت امام حسین (ع)

 

فقیر روی حسینم که قبله ام عشق است

گدای کوی حسینم که قبله ام عشق است

 

به لطف دوست منم از تبار احبابش

محبّ کوی حسینم که قبله ام عشق است

 

به رسم عشق دعاگوی جمع عشّاقم

که راه پوی حسینم که قبله ام عشق است

 

چو پرچمی که نشان از طریقتی دارد

رهی به سوی حسینم که قبله ام عشق است

 

سر قنوت نمازم هر آن چه می گویم

به گفتگوی حسینم که قبله ام عشق است

 

من از سبوی ولایت شراب می نوشم

خراب خوی خسینم که قبله ام عشق است

 

مرا پناه به جز کشتی نجاتش نیست

پناه جوی حسینم که قبله ام عشق است

 

حسین کیست که در هر بلا هو التسلیم

همان که در وصف قالو بلا هو التسلیم

 

من از دیار حبیبم که مست دلدارم

هزار بار برای حسین جان دارم

 

من آن غلام سیاهم که رو سفید شوم

چو سر به خاک قدوم حسین بگذارم

 

ز جان نثاری عابس گرفته ام الهام

که در جهاد شجاعانه راه بسپارم

 

منم که فطرس پر سوخته به محضر دوست

همیشه وقت سلامش گرفته آمارم

 

قسم به بوسۀ احمد به زیر غبغب او

برای بوسه ای از گرد پاش بیمارم

 

به زلف باد صبا آشیانه می سازم

که هست حامل انفاس قدسی یارم

 

دخیل بادۀ سقّای تشنه می بندم

چنانچه تشنۀ صهبای آن علمدارم

 

خوشم که بر سر خود تاج انّما دارم

ز آل فاطمه ارباب انبیاء دارم 

 

ز کوی دوست خوشم هر بلا بگیرم من

دلی دهم جگری مبتلا بگیرم من

 

هزار سر شوم و روی نیزه بنشینم

پیاله ای چو ز جام بلا بگیرم من

 

به اعتبار چهل سال نوکری اینک

سزاست تذکرۀ کربلا بگیرم من

 

خدا نیاورد آندم که در همه عمرم

به غیر راه شهید ولا بگیرم من

 

نه در خوشی بشوم گم نه در بلا نا شکر

پیام لطف ز هر ابتلا بگیرم من

 

پل صراط که مشکل ترین گذرگاه است

به سادگی ز حبیبم صلا بگیرم من

 

چو داد هم وزن موی او نقره

نشسته ام  ز قدومش طلا بگیرم من

 

سؤال رزق خدا هم سلیقه می خواهد

گدا ز لقمه ای از آن عقیقه می خواهد

 

میان خانۀ زهرا عجب صفایی بود

سرور و شرور و شعف ورد آشنایی بود

 

ز طاق عرش معلّی ستاره می بارید

هبوط نور در آن بیت روشنایی بود

 

ز آسمان به زمین نه که از زمین به سما

شعاع تابش خورشید ماجرایی بود

 

قدوم عرشی سلطان عشق در یثرب

به روی بال ملائک عجب خدایی بود

 

بنای روضه از آن جا گذاشت پیغمبر

که بوسه زد به گلویش چه روضه هایی بود

 

به سینه می فشرد مصطفی حسینش را

که روی سینۀ احمد چه کربلایی بود

 

چه مایه ای ز سر انگشت جدّ خود نوشید

ز رنگ می الوان لبش حنایی بود

 

ولادت پسر فاطمه تماشایی است

شهادت پسر بوتراب غوغایی است

 

حاج محمود ژولیده

موضوع: حضرت امام حسین (ع) مدح ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

در ولادت حضرت امام حسین (ع)

 

ای دلنواز قاری قرآن خوش آمدی

در بیت وحی با لب خندان خوش آمدی

 

ای العطش ترانه ی قبل از ولادتت

مادر فدات با لب عطشان خوش آمدی

 

ای تشنه! شیر مادرت از غصه خشک شد

از بس که بود صوت تو سوزان خوش آمدی

 

گریه مکن که کشته اشک خدا شدی

خون خدا! به جمع شهیدان خوش آمدی

 

اشک تو از تلاطم دریاست بیشتر

ای آشنای ابر بهاران خوش آمدی

 

میلت لبن زدست پیمبر مکیدن است؟

ای جرعه نوش ختم رسولان خوش آمدی

 

اینجا مدینه است سر آغاز کربلا

شش ماهه! آمدی؟ چه شتابان؟ خوش آمدی

 

اینگونه که تو سر زده از ره رسیده ای

گویا حدیث غربت مادر شنیده ای

 

دریای رحمتی که به آیات گفته اند

چشمان تست جان روایات گفته اند

 

طوفان ترنُمی ز نفسهای گرم تست

این را یکی زخیل کرامات گفته اند

 

چشم طمع به دست کریم تو بسته اند

آنانکه از بضاعت مزجات گفته اند

 

صدها هزار حور و ملک مدحت ترا

با صد هزار فخر و مباهات گفته اند

 

آئینه را مقابل بابا گذاشتی

وقتی سخن زمومن و مرآت گفته اند

 

پیش از فَیاسُیوف خُذینی به محضرت

شمشیرها سلام ملاقات گفته اند

 

آنانکه با نوای تو پیمان گذاشتند

لبیک تو به نغمه ی هیهات گفته اند

 

ای عالمی فدای تو لبیک یا حسین

گوید به تو خدای تو لبیک یا حسین

 

تو کوه نور را به تماشا کشیده ای

موسی و طور را به تماشا کشیده ای

 

باید حدیث عشق تو فهمید و جان سپرد

درک و شعور را به تماشا کشیده ای

 

از بس نبی به غبغب تو بوسه بوسه زد

جشن و سرور را به تماشا کشیده ای

 

استادگی کوه ز اوج وقارتت

مجد و غرور را به تماشا کشیده ای

 

با استقامتی که تو داری به راه عشق

قلب صبور را به تماشا کشیده ای

 

هر کس تو را شناخت خدا را شناخته

درک و حضور را به تماشا کشیده ای

 

بعد از پدر وجود امامان ز نسل تست

صبح ظهور را به تماشا کشیده ای

 

تو با شفای فطرس بشکسته بال وپر

غلمان و حور را به تماشا کشیده ای

 

با قطره های آب ز دست مبارکت

چشمان کور را به تماشا کشیده ای

 

نجوایت از حبیب مسیحی دوباره ساخت

تا نفخ و صور را به تماشا کشیده ای

 

بی خود نبود محرم اسرار شد زهیر

رمز عبور را به تماشا کشیده ای

 

با روضه ات قیامت کبرا بپا مکن

شور و نشور را به تماشا کشیده ای

 

ای هم اراده ی تو خدا یابن بوتراب

توحید نیست از تو جدا یابن بوتراب

 

ای آبشار چشم غزل یا اباالعطش

وی اعتبار صبح ازل یا اباالعطش

 

نو شانده ای به لشکر خود روز تشنگی

شیرین تر از شراب عسل یا اباالعطش

 

حبَ تو هم پیاله ی حبَ خدا حسین

ای تشنه ات تمام ملل یا اباالعطش

 

شش ماهه ی تو ساقی آب حیات شد

وقتی چشید طعم بغل یا اباالعطش

 

طفل رضیع سخت تر از ذوالفقار شد

وقتی رسید روز عمل یا ابا العطش

 

سقَای تو به تیغ امان نامه کشته شد

این شرم داشت هُرم اجل یا ابالعطش

 

آخر به روی ماه امان نامه می زنند؟

ماه حرم کجا و دغل یا ابالعطش

 

ای اکبرت پیمبر اعظم به کربلا

احمد نداشت این همه یل یا اباالعطش

 

گر زینب تو آینه ی فاطمی نبود

بودی تو بی شبیه و بدل یا اباالعطش

 

بی پنج تن مباهله ات با صفا نبود

آورده ای مثل به مثل یا اباالعطش

 

این کوفیان همان سپه نهروانی اند

دارند بغض روز جمل یا اباالعطش

 

ای دجله و فرات عطشناک حنجرت

آب حیات مانده ز امساک حنجرت

 

زیبا ترین ترانه دم نینوای تو

قالوا بلی همان شرف کربلای تو

 

نجوای استغاثه ات آهنگ نوحه داشت

وقتی رسید سینه زن خیمه های تو

 

تو یک تنه تمام طنین ولایتی

قرآن نشسته با همه عترت به پای تو

 

بی عشق تو بهشت خدا فلسفه نداشت

احیا گر ولای علی شد ولای تو

 

دین خدا بدون تو بی سرنوشت بود

ای تا بهشت دین خدا مبتلای تو

 

دین خدا که تکیه گهش نیزه ی تو بود

احیا شد از غریب ترین روضه های تو

 

از ساربان ناقه ی بی ساربان مپرس

شد تازیانه قاتل نام و صدای تو

 

بی خود نبود بر همه اعضات بوسه رفت

تکثیر شد به کرب و بلا دست و پای تو

 

تیغ ستم گلوی تو را شرحه می کند

جاری است در گلوی تو خون خدای تو

 

در خون خویش غسل شهادت کنی حسین

ای بی کفن فدای تو و بوریای تو

 

روز ولادتت به تن تو حریر بود

روز شهادتت کفن تو حصیر بود

 

حاج محمود ژولیده

موضوع: حضرت امام حسین (ع) میلاد ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

ورود به کربلا

 

آمدی ای حاجی کرب و بلا حجت قبول

سر در آوردی چرا از نینوا حجت قبول

 

صاحب کعبه! چرا از کعبه آواره شدی

کعبه‌ات اینجاست ای خون خدا؟ حجت قبول

 

این بیابان جای اهل‌البیت پیغمبر نبود

پس چه شد آن وعده‌ها آن باغ‌ها حجت قبول

 

قاضریّه جای امنِ منزل و بیتوته نیست

آمد استقبال‌تان سر نیزه‌ها حجت قبول

 

گوئیا این سرزمین قربانگه یاران توست

قتلگاهت می‌شود جای منا حجت قبول

 

از حرم تا قتلگه سعیِ صفا و مروه است

ای عجب حج شما دارد صفا حجت قبول

 

جای زمزم خون بجوشد از گلوی اصغرت

هدیه کردی کودک شش‌ماهه را حجت قبول

 

تا قدم بر خاک پاک کربلا بگذاشتی

قلب زینب شد پر از درد و بلا حجت قبول

 

گفتی ای ساقی ببین بِین دو نهرِ آب را

پشت آن گودال کن خیمه به‌پا حجت قبول

 

ای علمدار سپاهم بارها را وا کنید

خارها را از بیابان کن جدا حجت قبول

 

دختر نازم که جا خوش کرده بر دوشِ عمو

بر زمین پایش نیاید یا اخا حجت قبول

 

اکبرم اینک برای خواهرم گیرد رکاب

هیچ نامحرم نبیند عمه را حجت قبول

 

می‌رسد روزی که یک مَحرم نداری زینبا

بعد من هستی اسیر اشقیا حجت قبول

 

زیر سم اسب‌ها این استخوان‌ها بشکند

پس ندا آید ز عرش کبریا حجت قبول

 

می‌رود سرها به نیزه می‌شوم من بی‌کفن

از جنان گوید مرا خیرالنساء حجت قبول

 

حجّ ابراهیمی از حجّ حسینی سر زند

ای مرید کشته‌های کربلا حجت قبول

 

حاج محمود ژولیده

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: احوالات ورود به کربلا ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

در ولادت حضرت علی اکبر (ع)

 

وقتی سخن از گوهری یک دانه باشد

باید کلام عاشقان رندانه باشد

 

صحبت ز سر مشق جوانان بهشت است

آری سخن از دلبری جانانه باشد

 

یوسف ندیده‌ها ترنج دل بیارند

تا سر ببازد هرکسی دیوانه باشد

 

بنده که تشریفات شاهانه ندارد

تاب سر زلفش عجب شاهانه باشد

 

فضل و شرف از قامت دلدار، سرشار

خَلقاً و خُلقاً منطقش فرزانه باشد

 

کودک کجا قدی شبیه سرو دارد

این قد و بالا قامتی مردانه دارد

 

کی گفته دیگر وحی پیغمبر ندارد؟

لیلا مگر با خود علی اکبر ندارد؟

 

هرکس که مشتاق است احمد را ببیند

آیینۀ روی محمد را ببیند

 

هرکس که مشتاق است در سیمای دیگر

خلق عظیم روی سرمد را ببیند

 

هرکس که مشتاق است در آل پیمبر

بار دگر فیض سر آمد را ببیند

 

هرکس که مشتاق است در کانون عترت

رخسار یک روح مجرد را ببیند

 

هرکس که مشتاق است در اوج فضایل

کوه وقار ذات ایزد را ببیند

 

هرکس که مشتاق است سالار شجاعت

در کربلا سردار ارشد را ببیند

 

باید بیاید سِرّ اکبر را شناسد

بر دامن دلدار، دلبر را شناسد

 

او در فرا سوی مراتب ایستاده

بر قلۀ قاف مناقب ایستاده

 

با یک ستاره جلوه‌اش گویا نگردد

بالاتر از بام کواکب ایستاده

 

او در کنار تل سرخ زینبیه

در انتظار یار غایب ایستاده

 

از ابتدای مشرق نور وجودش

تا انتهای صبر مغرب ایستاده

 

در انتظار انتقام کوچه‌ای تنگ

سر در گریبان مصائب ایستاده

 

با پرچم سبز عدالت تا قیامت

اندر مصاف هر محارب ایستاده

 

او در همه آل خلیل اول قتیل است

فرزند زهرا آل طاها را سلیل است

 

ای احمدی، طرز عبادت کردن تو

وی حیدری قاموس قامت بستن تو

 

ای راه رفتن‌های تو مانند زهرا

وی کوثری، سبک قیامت کردن تو

 

ای نغمۀ صوت الحزینت مثل زینب

وی مجتبایی گونه قرآن خواندن تو

 

ای در دل مقتل اذان گو، ای مؤذن

وی تا ابد باقی شهادت گفتن تو

 

ای با دل سجاد همدم در مناجات

وی مثل عباسِ علی جنگیدن تو

 

ای مرد میدان عمل ای معدن علم

قربان با مولا ملازم بودن تو

 

تو آقتاب پنج نور عالمینی

پیغمبر اما ارباً اربای حسینی

 

تو انتخاب ناب دل‌های جوانی

مه پاره ای در قاب دل‌های جوانی

 

وقتی تفقد می‌کنی دور و برت را

مثل پدر ارباب دل‌های جوانی

 

شب زنده داران جوان در اقتدایت

در هر سحر مهتاب دل‌های جوانی

 

در بردباری شیوه‌ات مثل پیمبر

در بندگی محراب دل‌های جوانی

 

در هر کلامت خطبه‌ای ناب آرمیده

آقا خدایی باب دل‌های جوانی

 

یارای توصیف مقام عالی‌ات نیست

تو مایۀ اعجاب دل‌های جوانی

 

احمد تو را چون در شب دیرینه می‌دید

انگار خود را در دل آیینه می‌دید

 

صیادی و دل را به دامن آفریدند

خلاقی و گُل را به نامت آفریدند

 

گر چه جلوست با فقیران است اما

پیغمبران را هم غلامت آفریدند

 

طرح سؤالت طرح راه روشن ماست

ما را وفادار امامت آفریدند

 

خُلق عظیمت حکم حبل الله دارد

ما را مسلمان مرامت آفریدند

 

ما را نمک گیر جواب خویش کردی

از بس که محتاج سلامت آفریدند

 

گوش دل ما را، به خون حلق خشکت

آمادۀ درک پیامت آفریدند

 

آقا قسم بر ساحت قدس علمدار

مارا برای کربلای خود نگهدار

 

حاج محمود ژولیده

موضوع: حضرت علی اکبر (ع) مدح و میلاد ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

عرفه ، حضرت امام زمان (عج)

 

ای یوسف غریب به کنعان نیامدی

تنهاترین مسافر دوران نیامدی

 

گویند بوی پیرهنت میرسد ولی

ما مانداه ایم و وعدۀ خوبان نیامدی

 

دارد هنوز نسل جوان پیر میشوند

طولانی است قصۀ هجران نیامدی

 

خضر انتظار لحظۀ دیدار میکشد

یعقوب دهر بهر تو گریان نیامدی

 

ایمان چو شعله ایست کف دست مومنین

شد سخت آزمایش ایمان نیامدی

 

گاهی شکست حرمت والای اهلبیت

گاهی شکست حرمت قرآن نیامدی

 

قوم یهود،قوم نجس،قوم بچه کش

در قدس و کعبه اند به جولان نیامدی

 

آتش به جان امت اسلام میزنند

هر جا که هست جمع مسلمان نیامدی

 

دارند عاشقان شما کشته میشوند

ای پاسدار خون شهیدان نیامدی

 

خون حسین منتظر انتقام توست

زینب تو را صدا کند از جان نیامدی

 

ای زائر غریب حرمهای اهلبیت

محصور شد حریم تو جانان نیامدی

 

اینک اهانتی به مقام خلیل شد

کعبه اسیر فتنۀ طوفان نیامدی

 

ما را برای لشگر خود انتخاب کن

آماده ایم پای تو هر آن نیامدی

 

با اهل روضه در عرفه وعده کرده ای

اینجا کسی نگفت پریشان نیامدی

 

میگفت با عموی تو سالار کربلا

رفتی ولی به خیمه ز میدان نیامدی

 

حاج محمود ژولیده 

موضوع: احوالات عرفه و عید قربان ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

ام المومنین حضرت خدیجه (سلام الله)

 

تا سایۀ تو بر سر دردانۀ من است

این خانه ای رسول خدا خانه من است

 

دل شوره ام برای غریبیِ فاطمه است

این خود دلیل اشک غریبانۀ من است

 

مادر ندارد و نگرانم برای او

بنگر سرش چگونه روی شانۀ من است

 

وقتی عروس می شود این نور چشم من

آیا کسی ملازم ریحانۀ من است

 

نُه ساله می رود به سوی خانۀ علی

نُه سالِ بعد شعله به کاشانۀ من است

 

گویا کسی به خانۀ من شعله می کشد

آتش مگر حریف به پروانۀ من است

 

اِنسیّه را به کوچه مگر خار می کنند

سیلی مگر نوازش جانانۀ من است

 

ای دخترم برای علی آبرو گذار

یاریِ او دعای صمیمانۀ من است

 

اَمّن یجیب بر لب من نقش بسته است

ذکر علی دوای طبیبانۀ من است

 

میمیرم و فدای رسول خدا شوم

جبریل همکلامِ حکیمانۀ من است

 

پیراهن رسول خدا را بیاورید

این هدیه بر عطای فقیرانۀ من است

 

این پیرُهن به هفت کفن بر تنم کنید

زیرا گریز روضۀ غمخانۀ من است

 

آیا حسینِ من کفن از بوریا شود؟

این اولین عزا به عزاخانۀ من است

 

حاج محمود ژولیده

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت خدیجه (س) ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

خروج از مدینه

 

باید غریب و بی کَس و بی غمگسار رفت

دور از غریبه ، نیمه شب از این دیار رفت

 

مبعوث می شوم به شهادت در این سفر

باید به سوی مقتل خود بی قرار رفت

 

همراه با تمامیِ اهل و عیال خود

یعنی که با تمامی ایل و تبار رفت

 

خوانَد خدایم از تَهِ گودالِ قتلگاه

وقت است تا که تشنه لب و ناله دار رفت

 

خواهد خدا به چشم ببیند به نینوا

پرده ز روی پردگیانش کنار رفت

 

دیگر مدینه جای حسینِ غریب نیست

زینب بیا که باید از این ننگ و عار رفت

 

خواهر بِبَند بار ،که وقت سفر رسید

باید به کوفه تا به سوی شامِ تار رفت

 

دیگر عزیز نیست ، عزیز دل رسول

شهزاده ! خون ببار که آن روزگار رفت

 

ساقی بیا و مَشک و عَلَم را سوار کن

محکم ببند بار که باید سوار رفت

 

آغوش خویش را به رقیه نشان دهید

انگار با خبر شده باید به خار رفت

 

شش ماهه را به سینه ات عادت مده رباب!

شاید بزودی از کف تو گاهوار رفت

 

گوئید الوداع غریب مدینه را

قاسم بیا که قافله را انتظار رفت

 

مادر ! چگونه با تو خداحافظی کنم

باید که از کنار تو و این مزار رفت

 

منزل به منزل آیۀ ذبح عظیم را

باید مرور کرد ، که دشمن شکار رفت

 

حاج محمود ژولیده

موضوع: احوالات خروج از مدینه ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

زبانحال حضرت ام البنین (سلام الله)

 

من گرد راه حضرت زهرا نمی شوم

هرگز به جای ام ابیها نمی شوم

 

او دختر پیمبر و همتای حیدر است

من جز کنیز دختر زهرا نمی شوم

 

هر خدمتی کنم به یتیمان فاطمه

مادر برای زینب کبری نمی شوم

 

چون بوسه می زنم به قدم های زینبین

بی اذن زینب از قدمش پا نمی شوم

 

او روح امتحان شده ی قبل خلقت است

بی امتحان عشق که حورا نمی شوم

 

ضربه نخورده ام که کنم سینه را سپر

دیوار و در ندیده مهیّا نمی شوم

 

دین را ز پشت در نفس تازه می دمید

صاحب نفس نگشته مسیحا نمی شوم

 

بی پهلوی شکسته نگردم امین وحی

سیلی نخورده سرور زن ها نمی شوم

 

آقا بیا و نام مرا فاطمه مخوان

با اسم گل شبیه مسمّا نمی شوم

 

وقتی حسن به صوت حزین ناله می کند

بنشینم از فغان و ز جا پا نمی شوم

 

دیگر توان زمزمه از دست می دهم

وقتی حریف هق هق مولا نمی شوم

 

اشک حسین اوج گرفتاری من است

مرهم برای این همه غم ها نمی شوم

 

عباس من غلام عزیزان فاطمه ست

بی دست او که حامی طاها نمی شوم

 

این دست ها به درد علم می خورد حسین

هر چند یار بازوی زهرا نمی شوم

 

این با ادب ترین پسرم نذر کوثر است

من بی شهید علقمه معنا نمی شوم

 

تا کربلا فدا ندهم جان نمی دهم

بی چشم تیر خورده من احیا نمی شوم

 

از بس حدیث عشق تو لبریز شد حسین

من بیش از این حریف پسرها نمی شوم

 

دیگر مرا خطاب به ام البنین نکن

بعد از حسین مادر سقا نمی شوم

 

مثل رباب کنج بقیع خیمه می زنم

سایه نشین گنبد خضرا نمی شوم

 

من با فرات قهرم و شاکی ز علقمه

دیگر انیس ساحل دریا نمی شوم

 

باور نمی کنم که حسینم شهید شد

بعد از حسین ساکن دنیا نمی شوم

 

محمود ژولیده

موضوع: حضرت ام البنین (س) زبانحال ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

در احوالات حضرت معصومه (سلام الله)

 

گر چه دیدار برادر نرسیدی بانو!

بدنی زیر سم اسب ندیدی بانو!

 

خبرِ چند برادر تو شنیدی امّا

سرِ نی آیۀ قرآن نشنیدی بانو!

 

داغ مرگ همه اصحاب چشیدی آری

درد کعب نی و سیلی نچشیدی بانو!

 

شعلۀ هجر برادر جگرت را سوزاند

رأس او را سر بازار ندیدی بانو!

 

عمه ات زینب مظلومه به ویرانه اسیر

تو به قم خلوت محراب گزیدی بانو!

 

احترامت همه جا حفظ شد ای بنت رسول!

چون نسیمی سوی قم پاک وزیدی بانو!

 

مثل مولای غریبت که به غربت جان داد

به غریبانه ترین وجه، شهیدی بانو!

 

صبر تو زینبی و همت تو فاطمی است

با همین رتبه به اهداف رسیدی بانو!

 

مکتب فاطمه را خوب که احیا کردی

دل ز دنیای پر از غصّه بریدی بانو!

 

نهضت روح خدا را تو ببار آوردی

نهضت فاطمه را صبح سپیدی بانو!

 

کربلا را ز مدینه تو به قم آوردی

مُلک ری را تو به ایثار خریدی بانو!

 

قمِ تو بارگه نور و قیام و شرف است

هم چو خورشید از این شهر دمیدی بانو!

 

قطعه ای از حرم حضرت زهرا حَرمت

حرمش را تو به تصویر کشیدی بانو!

 

پرچم علم و عمل را تو کشیدی بر دوش

یر این بار گران گر چه خمیدی بانو!

 

حاج محمود ژولیده

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت معصومه (س) احوالات ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

زبانحال حضرت معصومه (سلام الله)

 

قم کجا شام کجا عزت و دشنام کجا

گل اکرام کجا سنگ لب بام کجا

 

یاری یار کجا بارش آزار کجا

لطف ایام کجا رنجش و آلام کجا

 

من گرفتار شدم عمه گرفتار ولی

دل آرام کجا هلهله عام کجا

 

من اسیر غم یار عمه اسیر غم یار

درک آلام کجا خنده حُکام کجا

 

من شدم ناقه نشین عمه شده ناقه نشین

محمل بسته کجا ناقه بی بام کجا

 

من چنان عمه خود داغ برادر دیدم

داغ اقوام کجا تهمت بدنام کجا

 

فرصت آل کجا کندن خلخال کجا

آل اسلام کجا سیلی و دشنام کجا

 

عنبر و عود کجا آتش نمرود کجا

تن تبدار کجا شعله به اندام کجا

 

معجر پاره کجا دختر آواره کجا

وحشت طفل کجا حمله به ایتام کجا

 

سرکجا سنگ کجا کوفه گل رنگ کجا

نیزه جنگ کجا خنجر گلفام کجا

 

حاج محمود ژولیده

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت معصومه (س) احوالات ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

در مدح امام حسن عسکری (علیه السلام)

 

گدای کوی تو آقاست یا اباالحجه

که زیر سایۀ مولاست یا اباالحجه

 

نگفته ، حاجتِ دل را برآوری آقا

ز بسکه لطف تو با ماست یا اباالحجه

 

به خوان نعمت تو انبیاء بنشستند

که دست جود تو غوغاست یا اباالحجه

 

هزار حاتم طایی گدای سفرۀ تو

که سفره دار تو یکتاست یا اباالحجه

 

که گفته گوشۀ تبعید فیض جاری نیست

کرامت تو ز بالاست یا اباالحجه

 

بهارها همه دم صحبت از گُلت دارند

گُل تو یوسف زهراست یا اباالحجه

 

هزار یوسف مصری غلام یوسف تو

دَمَت هزار مسیحاست یا اباالحجه

 

خبر دهند به اردوی سوگوارانت

بساط ناله مهیّاست یا اباالحجه

 

صدای نالۀ مهدی بگوش می آید

که نور چشم تو تنهاست یا اباالحجه

 

عزای غربت تو بوی مجتبی دارد

دلت کرانۀ غمهاست یا اباالحجه

 

مخور که زهر جفا در طعام می ریزند

کنار سفره ات اعداست یا اباالحجه

 

فراق و غربت و تبعید و رنج ، قوط تو شد

که غصه یار تو مولاست یا اباالحجه

 

هنوز یار نداری که یاری تو کند

که از مزار تو پیداست یا اباالحجه

 

شکسته باد نظامی که حرمت تو شکست

مزار تو همه دلهاست یا ابالحجه

 

هزار گنبد تابان به مرقدت روشن

که فرشت عرش معلّاست یا اباالحجه

 

ملائک حرمت با وقار می گویند:

که کربلای تو اینجاست یا اباالحجه

 

حاج محمود ژولیده

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت امام حسن عسگری (ع) مدح و میلاد ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

حضرت سکینه (سلام الله)

 

نقش جلیله دخترِ ارباب سرجدا

بعد از شهادت پدرش، بعد نینوا...

 

کمتر نبود از هنرِ عمه های خود

با شعر، خطبه، نوحه، تباکی، بکا، دعا

 

یعنی پس از شهادت شاه شهیدمان

مرهون نوحه های سکینه ست کربلا

 

آن بانویی که عابدۀ اهلبیت بود

با سوز خویش داده چنین درسِ دین بما

 

تیغ زبان گشود، به فریادِ فاطمی

گفت از هزار داغ، یکی را برای ما

 

وقت غروب بود و أذانی نمی رسید

إلاّ صدای هلهلۀ لشگر دَغا

 

دیدم به چشم خویش در اطراف خیمه گاه

در لابلای شیون و غوغای ماجرا

 

یک دسته نیزه، رأسِ بریده کنند حمل

یک فوج نیزه، معجرِ زنهای با حیا

 

دست خودم نبود که فریاد میزدم

معجر مگیر از سرِ ما، پَستِ بی حیا

 

دیدم ز پای خواهر من زیوری ربود

یک نابکار، با طمع و حرص، بی هوا

 

در بینِ دود و آتشِ خیمه، بدست خصم

دیدم چکید خون، ز همه گوشواره ها

 

دیدم فرارِ خواهر دیگر در آن میان

با دامنِ به شعله نِشسته ،سوی کجا؟

 

میگفت با تمام نواهای زخمی اش

اینجاست موجِ خونِ خدا، موج کربلا

 

این موجِ کربلا همه را غرق می کند

مستغرق خدا چو سکینه، نه در بلا

 

حاج محمود ژولیده

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت سکینه (س) ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

احوالات شهر شام

 

ای چشمهای هرزۀ شامی، حیا کنید

ناموسِ اهلبیت و تماشا! اِبا کنید

 

این ازدحامِ زشتِ اَراذل برای چیست

بر آل پاک فاطمه کمتر جفا کنید

 

ما را اسیرِ خارجی و بَرده خوانده اید

شرم از امامِ قافلۀ مصطفا کنید

 

عمامۀ امام زمان زیر شعله سوخت

رحمی بحال سید مظلوم ما کنید

 

بارانِ سنگها سرِ ما را نشان گرفت

یک بار هم نشد که هدف را خطا کنید

 

جای سرِ بریده مگر زیر دست و پاست

بهتر که جایشان به سرِ نیزه ها کنید

 

دَف میزنید و هدیه به رقاصه ها دهید

خون تا به چند بر جگر هَل اَتا کنید

 

دورِ کجاوه ها سرِ بابا چه میکند

این داغدیدگان حرم را رها کنید

 

با آستین حجابِ حرم حفظ شد،چرا

با اهلبیت فاطمه اینگونه تا کنید

 

یک صبح تا غروب، اهانت بما بس است

دیگر برای قافله یک راه وا کنید

 

ذکر علی اگر که گناه کبیره است

پس لااقل حقوق پیمبر ادا کنید

 

از کوچۀ یهود و نصارا حذر دهید

تا چند ناروا به دلِ ما روا کنید

 

جشن و سرور و خنده و تحقیر و ناسزا

قدری حیا ز قاری قرآن ما کنید

 

ما را محلِ برده فروشان روا نبود

یک ذره یادِ روز عذاب خدا کنید

 

حاج محمود ژولیده

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: احوالات شهر شام ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

حضرت ام‌ کلثوم (سلام الله)

 

از گُل یاس یاد باید کرد

یاد کوثر زیاد باید کرد

 

یاد کن اَختران مولا را

روضۀ دختران زهرا را

 

یاد اُخت الحسین یاد حسین

مونس زینب ، امتداد حسین

 

بانوی بانوان هر دو جهان

ام کلثوم ، تاجدارِ جنان

 

همه جا مثل سایه با زینب

بر لبش صبح و شام یا زینب

 

کیست این سایه ، شاخۀ طوبا

اولین روضه خوان عاشورا

 

یا حسینش همیشه بر لب بود

اولین نوحه خوان زینب بود

 

داشت بر لب میان اهل حرم

درد دل با پیمبر اکرم

 

ما که مهمان کربلا بودیم

ما گرفتار هر بلا بودیم

 

خون ز دلها چکید یا جدّا

جان به لبها رسید یا جدّا

 

ظلم و جورِ حرامیان دیدیم

سنگ باران ز کوفیان دیدیم

 

وای از کوفه و پذیرایی

دخترانت همه تماشایی

 

دید چشمان ما جنایت را

معجر زخم آل عصمت را

 

روز پَرده نشینی از ما رفت

آبرویی ز آل طاها رفت

 

ناقه ها بی جهاز و ما خسته

دستهامان به ریسمان بسته

 

بود چشمان مَردمان بر ما

پوستها سوخته شد از گرما

 

بهتر ای مادرا نبودی تو

وسط ماجرا نبودی تو

 

حَرمی را که هیچ مَحرم نیست

غیر نامَحرمش مجسّم نیست

 

بعد ظلم حرامیِ ملعون

همه غارت زده همه محزون

 

بود بی سایۀ برادرها

گریه ها گریه های دخترها

 

شاهد ظلم بی حساب شدیم

وارد مجلس شراب شدیم

 

لب و دندان ز چوب کینه شکست

مادرا حرمت سکینه شکست

 

نام او را چه زشت می بردند

پیش زینب شراب می خوردند

 

روز ما سخت روزگاری شد

که حسینت به طشت قاری شد

 

چشم تو در عزای او گرید

تا قیامت برای او گرید

 

دخترانت بلند می گِریند

نوحه سر می دهند می گریند

 

نام ما تا ابد به شام آید

منتقم روز انتقام آید

 

محمود ژولیده

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت ام کلثوم (س) ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

زبانحال حضرت زهرا (سلام الله)

هنگام وفات حضرت خدیجه (سلام الله)

 

مادر به نو نهالیِ زهرا قسم مرو

مادر تو را به عصمت طاها قسم مرو

 

بابا غریب تر شود از اینکه دیده ای

رحمی کن و به غربت بابا قسم مرو

 

یک دستِ مهربان به سرِ دخترت بکش

بر این یتیمِ بی کس و تنها قسم مرو

 

یک شهر بر علیه پدر نقشه می کِشند

ای بانوی بهشت به عقبا قسم مرو

 

بر دشمنان فاطمه نفرین کن و بمان

با این دلِ شکسته از اینجا قسم مرو

 

بر بازویم به گریه چرا بوسه می زنی

ای دست بوسِ فاطمه ، من را قسم مرو

 

باور نکن که چهرۀ زهرا شود کبود

گریه مکن به صورت حورا قسم مرو

 

من سعی می کنم نَرَوم پشت در ولی

پیشم بمان به یاریِ مولا قسم مرو

 

من خود به خود به آتش دل مبتلا شدم

شعله مزن فزونتر از این ها قسم مرو

 

با این کفن چه اُنس گرفته نگاه تو

جانِ حسینِ بی کفنِ ما قسم مرو

 

دنیا به تو اگرچه وفایی نداشته

امّا به با وفایی زهرا قسم مرو

 

حاج محمود ژولیده

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت خدیجه (س) ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

 در ولادت حضرت امام زمان (عج)

 

مژده که گل سر سبد فاطمه آمد

از باغ جنان، سرو قدِ فاطمه آمد

دستِ مددِ حق، مددِ فاطمه آمد

اینک سند مستند فاطمه آمد

جبریل بشارت دهد از عالم بالا

 

امروز که طاووس جنان بال گشوده

دل از همۀ اهل سماوات ربوده

از سینه یاران، غم و اندوه زدوده

این کیست که بر ما همه رخسار نموده

او مهدیِ زهراست، همان یوسف طاها

 

بوی گل نرگس همه جا عطر فشان شد

امواج نسیمِ سحر از شرق، وزان شد

انگار محمد ز جنان باز عیان شد

فرعونِ زمان از خبر او نگران شد

زیرا حسنِ عسگری امشب شده بابا

 

این است به عالم ثمر آل پیمبر

این است همان وعدۀ دیرینۀ حیدر

او خیر کثیری است پِیِ سورۀ کوثر

او جان غدیر است که شد بر همه رهبر

آیات الهی است از این چهره هویدا

 

این نور قرار است که در وعدۀ نزدیک

تابَد به شبی تار، به هر کلبۀ تاریک

بر ظلم بتازد، پس از آن کوچۀ باریک

گویند ملائک همه بر فاطمه تبریک

او پاسخ قطعی است به هر سیلیِ اعدا

 

او صاحب تیغ است، همان تیغ ولایت

او رهبر راه است، همان راه هدایت

او مظهر عدل است، همان عدل و درایت

او سایۀ دست است، همان دست عنایت

ما بندۀ عشقیم وَ او سید و مولا

 

او آب حیات است و ما تشنۀ دیدار

او معدن سِرّ است و ما طالب اسرار

او حافظ دین است و ما ناصرِ ابرار

او فاتح کعبه است و ما کُشتۀ آن یار

با یار بپوئیم مسیر شهدا را

 

در گوشِ فلک از همه سو این خبر افتاد

بر دوشِ بت و بتکده دیگر تَبر افتاد

با آل علی هر که در افتاد، ور افتاد

هر دشمن مغضوب، به قعر سَقر افتاد

تقدیرِ الهی است که قرآن شود احیا

 

او منتقم خون خدا، خون حسین است

اسلام بِوَالله که مدیون حسین است

مهدی که دمادم، همه محزون حسین است

در ناحیه فرمود که مجنون حسین است

هر روز به گودال بیاید گل زهرا

 

دل همرهِ ارباب، سوی دشت بلا رفت

بر عمّۀ سادات، در آن دشت، چها رفت

از کرب و بلا دختِ علی تا به کجا رفت

گه با اُسرا، گاه کنار شهدا رفت

مانده ست غمِ معجر زینب روی دلها

 

حاج محمود ژولیده

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: نیمه شعبان ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

حضرت امام زمان (عج)

 

ای لسانت لسان پیغمبر

وی بیانت بیان پیغمبر

 

ای زمانت شبیه رستاخیز

در دهانت زبان پیغمبر

 

ای فدای صدای تکبیرت

وی به گوشت اذان پیغمبر

 

هست از پای تا سرت ای سرو

با تو سرو روان پیغمبر

 

ناز را، خال آل هاشم را

داری ارث از نشان پیغمبر

 

گیسویت ریخته به شانه ی توست

زلفی از گیسوان پیغمبر

 

ای خدا گونه، گونه گندمگون

گونه گونه نشان پیغمبر

 

ای خوشا لب به خطبه بگشایی

سوره ی ترجمان پیغمبر

 

نفس تو، نفس حیدر کرار

جان تو هست جان پیغمبر

 

رزم تو رزم بی امان علی است

ای توانت توان پیغمبر

 

دولت توست دولت زهرا

ای امید نهان پیغمبر

 

ای امام محمّدی سیما

ای نهان و عیان پیغمبر

 

ای میان سپاه خود پنهان

یوسف خاندان پیغمبر

 

قرن ها عمر بی خزان داری

ای همیشه جوان پیغمبر

 

ابر تیره ز آفتاب بگیر

زلف پیچیده را نقاب بگیر

 

همه حلّال مشکلاتی تو

به خدا کشتی نجاتی تو

 

قرّة العین آل زهرایی

چشم را چشمۀ حیاتی تو

 

شب میلاد تو شب رحمت

پس حسین دگر به ذاتی تو

 

عیدی تو برات آزادی است

خلق را برگه ی براتی تو

 

ای بنازم شهادتین تو را

هم حیاتیّ و هم مماتی تو

 

این تو هستی هُداة مهدیین

بحر مستضعفین حُماتی تو

 

روی کتفت نوشته جاء الحق

زهق الباطلی، نشاطی تو

 

هر امامی به یک صفت معروف

صاحب اعظم صفاتی تو

 

نه امام زمینیان تنها

که ولیّ همه کُراتی تو

 

زمزم از روی تو کند فَوران

جاری نیل تا فراتی تو

 

مدعی را چه رؤیت رویت؟

منکر این مکاشفاتی تو

 

مهدویت که نیست بازیچه!

کِی طرفدار سیئاتی تو

 

انحرافات، انتظار تو نیست

دشمن این مزخرفاتی تو

 

امر، امرِ تو، حکم، حکمِ شماست

به خدا قاضی القضاتی تو

 

همه ی خلق پای بست شما

دست رهبر میان دست شما

 

هر کجا آشیانه ای داری

تا دل ما کرانه ای داری

 

تو برای هدایت هر کس

در مسیرش بهانه ای داری

 

ای خوش آن دم که با انالمهدی

بر لب خود ترانه ای داری

 

ای قدوم تو بر فراز فلک

سایه ی جاودانه ای داری

 

گرچه خیمه نشین صحرایی

هر طرف آستانه ای داری

 

با وجودی که ما مسلمانیم

تو به یک خیمه خانه ای داری

 

در دل هر محبّ منتظرت

جمکران یگانه ای داری

 

گاه با بهترین رفیقانت

محفل دوستانه ای داری

 

با محبان خاص خود گاهی

صحبت مشفقانه ای داری

 

با علمدار انقلابت گاه

گعده ی عاشقانه ای داری

 

چه کسی گفته غایبی آقا!

سایه در هر میانه ای داری

 

نیمه شب ها که تا طلوع سحر

کربلایی، نشانه ای داری

 

به دعا گوییا که مشغولی

چه غم مخفیانه ای داری

 

نکند یاد زخم بازویی

یا غم درد شانه ای داری

 

نکند در دل رقیّه ای ات

روضۀ ناز دانه ای داری

 

ای که با هر بهانه می گریی

چه دل پر بهانه ای داری

 

کِی اشاره کنی بر آن دو نفر

بَه چه عصر و زمانه ای داری

 

ای علمدار سرمدی برگرد

ای نگار محمّدی برگرد

 

حاج محمود ژولیده

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت امام زمان (عج) ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

 در مدح و میلاد حضرت امام سجّاد (علیه السّلام)

 

دل فرشته در اطراف آسمان می رفت

به خواب شاه زنان ، سرور زنان می رفت

 

به خواستگاری والا عروس خود زهرا

سحر به خطه ایران نظر کنان می رفت

 

خدا ، برای حسین انتخاب کرده عروس

به خواب ناز دلش تا دم اذان می رفت

 

به گِردِ مادر داماد با سلام و درود

فرشته بود که مانند کاروان می رفت

 

زمان ، زیاد ز رویای ناز او نگذشت

میان جمع اسیران به بیکران می رفت

 

نشان فاطمه بود و نگاه های علی

در آن میانه نگاهی دوان دوان می رفت

 

همین که چشم علی نو عروس خود را یافت

حسین بود و نگاهش که خوش گمان می رفت

 

چه خواستگاری نابی عجیب جاذبه ای است

عروس در پی داماد ناگهان می رفت

 

خلاصه پای عروسِ علی به خانه رسید

و نو عروس پی ، مادری جوان می رفت

 

نبود، بانوی رؤیاییِ شب وصلش

و یادش آمد از آن شب که قد کمان می رفت

 

کجاست فاطمه بیند که میهمان آمد

چه زود ، شاه زنان سوی میزبان می رفت

 

خبر رسید که پور حسین در راه است

پسر رسید ولی مادرِ جوان می رفت

 

چه با صفا پسری آمده ولی مادر

به شوق فاطمه هنگام زایمان می رفت

 

گزاف نیست ، بگوییم این عبارت را

ز هیبت پسرش مادر از جهان می را

 

به دست حکمت گلچین چو باغبان می رفت

ز ره رسید گلستان و گل ستان می رفت

 

چه بانویی که شده نُه امام را مادر

چه کودکی که از او نور تا جنان می رفت

 

چه کودکی که جهان شد ز نور او روشن

شعاع روشنی اش تا به کهکشان می رفت

 

امامِ بعد حسین آمده خدا را شکر

و گرنه کرب و بلا نیز بی گمان می رفت

 

ارادة ازلی در سرشت او پیداست

شهادتین ز لعلش ، چه خوش بیان می رفت

 

گرفت عمه در آغوشِ خویش آقا را

چه خوش ز هوش به لالای عمه جان می رفت

 

تمام عمر دلش با عمو هم آوا بود

دلش به گفتنِ ذکر حسین جان می رفت

 

به همنشینیِ هر بینوا عنایت داشت

کنار سفرة سائل چه مهربان می رفت

 

دعای خیر دریغ از کسی نمی فرمود

به یاری فقرا با همه توان می رفت

 

به خانه ، دشمن خود را پناه و جا می داد

اگر که خصم به امید یک امان می رفت

 

گهی به درد غریبان رسیدگی می کرد

گهی به دیدن بیمار بی نشان می رفت

 

صحیفه اش همه دریایی از معارف اوست

به جنگ دشمن دین با دعا ، عیان می رفت

 

حقوق جملة ذرات را بیان فرمود

اگرچه حقِّ خودش دست ساربان می رفت

 

تمام زندگی و هستی اش به غارت رفت

کسی که یاری هر پیر و هر جوان می رفت

 

یکی ز سلسلة قتلِ صبر اینجا بود

که در عبور ، ز یک قتلگاه ، جان می رفت

 

صدای عمه رسد : یا بقیه الماضین

ز آه تو همة جان کاروان می رفت

 

تحملی که دل خواهر صغیرت سوخت

صبور باش که جانت از این فغان می رفت

 

به تازیانه و تحقیر ، قافله برخاست

بهار عالَم اسلام چون خزان می رفت

 

میان سلسله یک کاروان ز عصمت بود

بدون قافله سالار و سایبان می رفت

 

عفاف بود که آنجا مقاومت می کرد

و زیوری که در آنجا به ارمغان می رفت

 

به نیزه بود که هجده سر بریده چو ماه

کنار زینب و سجادِ قهرمان می رفت

 

ز کربلا سوی کوفه ز کوفه تا سوی شام

هزار کرب و بلا بود کز توان می رفت

 

هزار جا ، جگر زین العابدین خون شد

گهی که نالۀ یا صاحب الزمان می رفت

 

حاج محمود ژولیده

موضوع: حضرت امام سجاد (ع) مدح و میلاد ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

خروج از مدینه

 

الا ای نغمه های ناله پرداز

محرم از همین حالا شد آغاز

 

مدینه دارد آهنگ جدایی

حسین فاطمه شد کربلایی

 

الا ای اشک های پر ز احساس

بپاشید آب پشت پای عباس

 

غمی از تربت پیغمبر آید

که نجوای علی اکبر آید

 

الهی دشمنت خواری ببیند

قد و بالای زینب را نبیند

 

صدای ناله ای در بین زن ها

زده شعله به روی جان و تن ها

 

الهی می روم با او از این جا

مبادا بی حسین آیم خدایا

 

وصیت های زهرا را گرفتم

شبانه راه صحرا را گرفتم

 

مبادا رهبرم تنها بماند

میان لشگر غم ها بماند

 

الهی با حسینم درد دل هاست

کمی آهسته تر مادر همین جاست

 

مبادا ای دوای زخم سینه

روی بی خواهر از شهر مدینه

 

تو باید سرو من باشی برادر

مبادا بی کفن باشی برادر

 

مبادا شاخه هایم بی گل یاس

جدا گردد ز تن دستان عباس

 

و یا بی قاسم و اکبر بمانم

عزادار غم معجر بمانم

 

روم با قوم نامحرم اسیری

ببینم در جوانی رنگ پیری

 

به نام خارجی از دین و اسلام

روم با دخترت تا کوفه و شام

 

حاج محمود ژولیده

موضوع: احوالات خروج از مدینه ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

در ولادت حضرت امام جواد (ع)

 

روز و شب ذکر ربَّنا زیباست

چقدَر در سحر خدا زیباست

 

دیده زیبا شناس اگر باشد

شب معراج مصطفی زیباست

 

از تولّا چه نعمتی برتر

چقدر حب مرتضی زیباست

 

حرف ریحانة النبی که شود

سخن از ٱسوةُ النسا زیباست

 

از ازل فکر و ذکر ما حسن است

تا ابد وصف مجتبی زیباست

 

هر که خیمه نشین شود، داند

خیمۀ شاه کربلا زیباست

 

نه فقط ذکر پنج تن خوبست

صحبت از هر امامِ ما زیباست

 

به جوادالائمه که برسیم

خنده های امام رضا زیباست

 

به دعای رضا فرج آمد

پسر ثامن الحجج آمد

 

هر دلی را خدا دهد برکت

محض ابن الرضا دهد برکت

 

از جوادالائمه حتی بر

 هَل أتا هم خدا دهد برکت

 

نه فقط بهر عالم و آدم

بهر آل عبا دهد برکت

 

با قدمهای پر ز نور  اوست

که خدا بر رضا دهد برکت

 

روز تکمیل دین غدیر، اما

با جواد این عطا دهد برکت

 

اهل جودِ جواد اینگونه است

کند انفاق تا دهد برکت

 

ما و عادت به آیۀ تطهیر

آیۀ إنَّما دهد برکت

 

از جوادالائمه حاجت خواه

او به دنیای ما دهد برکت

 

به دعای رضا فرج آمد

پسر ثامن الحجج آمد

 

صورتش وجهِ داوری دارد

جلوه های پیمبری دارد

 

گر تجلی کند، دو صد یوسف

سرِ بازار، مشتری دارد

 

در میان ائمه، ذکر جواد

بخدا حال دیگری دارد

 

سرِ سجاده، وقت راز و نیاز

تا دم صبح دلبری دارد

 

او مددکار هر ٱلوالعزم است

به رسولان چه سروری دارد

 

در زمان مناظره با خصم

به زبان، تیغ حیدری دارد

 

چون کند احتجاج در دینش

منطق گرم کوثری دارد

 

هر چه گویم به وصف و قدر او

مدح او باز برتری دارد

 

به دعای رضا فرج آمد

پسر ثامن الحجج آمد

 

دل بابا برای او بیتاب

دل مادر از این پسر شد آب

 

یکی یکدانۀ رضاست جواد

آمده از صدف دُرِ نایاب

 

نسل او نسل حضرت زهرا

کوثر دیگرِ ٱلوالباب

 

حیدر دیگر است بر منبر

حسن دیگر است در محراب

 

از جمالش بر آمده خورشید

وز نگاهش در آمده مهتاب

 

او علی اکبر امام رضاست

نور چشمان حضرت ارباب

 

گر طریق جواد میجویی

بنشین در مسیر طفل رباب

 

نامش از جود حق گرفته شده

کامش از کربلا چشیده تراب

 

به دعای رضا فرج آمد

پسر ثامن الحجج آمد

 

کام او از عسل گواراتر

نفَسش از همه مسیحاتر

 

به یقین از تمام عالمیان

گُهر پاک اوست والاتر

 

مَقدمش رفع فتنۀ دوران

دشمنش از همیشه رسواتر

 

سائل او نگفته بهره برَد

کیست از این امام آقاتر

 

دمبدم یاد مادرش زهراست

چشم او روز و شب چو دریا تر

 

جگرِ او ز زهرِ همسر آب

غربتش از حسن معماتر

 

وقت جان دادنش به حجرۀ خود

از امامِ رئوف تنهاتر

 

هر چه گوئیم از غم و دردش

غصۀ اوست باز بالاتر

 

به دعای رضا فرج آمد

پسر ثامن الحجج آمد

 

حاج محمود ژولیده

موضوع: حضرت امام جواد (ع) مدح و میلاد ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

-------------------------------

حضرت علی النقی امام هادی (علیه السلام)

 

منکه شد گوشۀ تبعید ، عبادت ، کارم

سالها دشمن من داد ز غم آزارم

دوستان شیفتۀ خلق خوش و رفتارم

دشمنان نیز خجالت زده از کردارم

نیست جز یاریِ قرآن و تلاوت یارم

 

ظلم و جور خلفا بود که خونبارم کرد

متوکل ز همه بیشتر آزارم کرد

 

هیبت حیدری ام تیر به اعدا می زد

معجزاتم همه شمشیر به اعدا می زد

ذکر من بود که زنجیر به اعدا می زد

من ستم دیدم و تقدیر به اعدا می زد

گاه یک شیر ز تصویر به اعدا می زد

 

روز و شب در غم و اندیشۀ مردم بودم

بیشتر همنفس اهل ری و قم بودم

 

خصم پنداشت که من بی کس و تنها هستم

غافل از اینکه خدا را یَد و بَیضا هستم

خواست تهمت بزند دید مبرّا هستم

خواست تحقیر کند دید که والا هستم

جرمم این بود که من زادۀ زهرا هستم

 

آنکه در گوشۀ تبعید گرفتارم کرد

تا توانست به تهدید گرفتارم کرد

 

دشمنان بر سر من بسکه بلا آوردند

دل پر صبر و قرارم به صدا آوردند

گاه در بزم شرابی ز جفا آوردند

گاه در مجلس اغیار مرا آوردند

بارها در نظرم کرب و بلا آوردند

 

کاروانِ اُسرا در نظرم می آمد

مجلس شام بلا در نظرم می آمد

 

یاد آن بزم شرابی که میان اُسرا

عمه ام بود و همه قافلۀ کرب و بلا

بسته در سلسله ای سلسلۀ آل عبا

وسط طشتِ طلا بود سر خون خدا

بزم مشروب کجا و حرم آل کسا

 

جمع کفار کجا جمع عزیزان حسین

تهمت زشت کنیزی به یتیمان حسین

 

شعلۀ فتنه کفار بر افروخته بود

صورت ماه یتیمانِ حرم سوخته بود

چشم حضّار به ناموس خدا دوخته بود

غصّه جدّ غریبم به دل اندوخته بود

زینب از مادر خود فاطمه آموخته بود

 

عمۀ مقتدرم خطبۀ غرّا می خواند

و سر خون خدا سورۀ طه می خواند

 

خیزران بود که روی لب و دندان می زد

بر لب ماه نه بر ناطق قرآن می زد

بانویی بر سر خود لطمه فراوان می زد

این رباب است که بوسه به سر از جان می زد

باز هم حرمله ای طعنه به مهمان می زد

 

داغ شش ماهه فراموش نمی گردد آه

نالۀ فاطمه خاموش نمی گردد آه

 

حاج محمد ژولیده

منبع مجموعه کانالهای مدح و مرثیه

موضوع: حضرت امام علی النقی (ع) احوالات ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده

--------------------------

در ولات حضرت رسول اکرم (صلی الله) و حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام)

 

روزیکه از وجود دوعالم معاف بود

نور شما به عرش خدا در طواف بود

 

ارواح و نور و طینت تان پاکِ پاکِ پاک

یعنی وجودتان ز ازل صافِ صاف بود

 

هریک برآمده ز تجلای دیگری

یک نور واحدی که شعاعش مضاف بود

 

از نورتان تجلی خلقت شروع شد

آن خلقتی که خالص و بی انحراف بود

 

ما را هم از وجود شما منَتی رسید

رخسارتان برای دل ما مطاف بود

 

قالوا بلای ما همه در عرصه الست

در اصل بر ولایت تان اعتراف بود

 

ای نامتان مرادف ذکر خدایتان

صلِ علیَ النَبیِ و آله، ثنایتان

 

کی میتوان به وصفِ تو دلبر زبان گشود

کی میتوان فراخورِ شأنت، غزل سرود

 

کی میتوان به کُنهِ مقامات تو رسید

کی میتوان به مدح تو آقا هنر نمود

 

نور تو از علی شد و نور علی ز تو

آری سزاست نورٌ علی نور را سجود

 

آدم چشید غمزۀ تو، شد اَبوالبشر

عالَم هم از کرشمۀ تو یافت این وجود

 

مجموعِ انبیا به شما امتحان شدند

وَرنه بدونِ اذن تو پیغمبری نبود

 

ذکر مُسبَحاتِ تو مشق فرشته شد

طرزِ قیام و شیوۀ تسبیح، تا قعود

 

باید نوشت سر درِ دل، با خطِ جلی

یا مصطفی محمد و یا مرتضی علی

 

ای فخرِ کائنات که نامت محمد است

مدح و ثنای حضرت تو کار سرمد است

 

با فکر و ذکر تست که دلها خدایی اَند

بی یاد نام حضرت تو، حالِ ما بد است

 

قرآن دم از مکارم اخلاق، چون زند

خُلقِ کریم تست که مقصودِ ایزد است

 

هر قطره از وضوی تو دریای رحمتی ست

باران، رسولِ فضل و کراماتِ احمد است

 

تنها نه در کنار تو بودن شد افتخار

هر کس نماند بعدِ تو تسلیم، مرتد است

 

هر کس محبِ تست، علی دوست میشود

هر کس که بی علیست ز آیینِ ما رد است

 

دین خدا به دامن تو چنگ میزند

دشمن علیهِ تست، دم از جنگ میزند

 

شک نیست نصرتِ تو همان نصرت خداست

یعنی اطاعت تو همان طاعت خداست

 

تنها نه از غدیر، ز بَدوِ تولدت

فرمان بیعت تو همان بیعت خداست

 

تا تو رسول رئفت و مهر و عطوفتی

باران رحمت تو همان رحمت خداست

 

با دشمنان به شدت و سختی عمل کنی

در اصل، قدرت تو همان قدرت خداست

 

تَرکِ زیارت تو جفا بر حریم تست

یعنی که حُرمت تو همان حرمت خداست

 

آل حسین، آل علی، آل فاطمه

الحق که عترت تو همان عترت خداست

 

وقتی تُرا خدای تو فخر همه نوشت

ذکر تُرا به عرش اباالفاطمه نوشت

 

روز ولادت تو که دفعِ بلیه شد

روز شهادت تو چه شد محسنیه شد

 

عالم به وقت آمدنت غرق نور بود

با رفتنَت ز آتش کین، فاطمیه شد

 

در سال شصت و یک، سرِ نیزه، سرِ حسین

با زینب تو همرهت از قاضریه شد

 

امروز هم بصیرت زینب چراغ راه

بنگر که خط اول ما زینبیه شد

 

روح تو بود، روح خدا را بما دمید

یک شعبه از ولای علی نیجریه شد

 

شکر خدا که مذهب ما هست جعفری

ایام عمرِ شیعه، همه صادقیه شد

 

ما جان نثار احمدِ محمود مانده ایم

در انتظار مهدی موعود مانده ایم

 

حاج محمود ژولیده

موضوع: حضرت امام جعفر صادق (ع) مدح و میلاد ,
زبان شعر و شاعر: نوحه فارسی , حاج محمود ژولیده